біятэхні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біятэхні́чны біятэхні́чная біятэхні́чнае біятэхні́чныя
Р. біятэхні́чнага біятэхні́чнай
біятэхні́чнае		 біятэхні́чнага біятэхні́чных
Д. біятэхні́чнаму біятэхні́чнай біятэхні́чнаму біятэхні́чным
В. біятэхні́чны (неадуш.)
біятэхні́чнага (адуш.)		 біятэхні́чную біятэхні́чнае біятэхні́чныя (неадуш.)
біятэхні́чных (адуш.)
Т. біятэхні́чным біятэхні́чнай
біятэхні́чнаю		 біятэхні́чным біятэхні́чнымі
М. біятэхні́чным біятэхні́чнай біятэхні́чным біятэхні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)