Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пасляце́чкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасляце́чкавы	пасляце́чкавая	пасляце́чкавае	пасляце́чкавыя
Р.	пасляце́чкавага	пасляце́чкавай пасляце́чкавае	пасляце́чкавага	пасляце́чкавых
Д.	пасляце́чкаваму	пасляце́чкавай	пасляце́чкаваму	пасляце́чкавым
В.	пасляце́чкавы (неадуш.) пасляце́чкавага (адуш.)	пасляце́чкавую	пасляце́чкавае	пасляце́чкавыя (неадуш.) пасляце́чкавых (адуш.)
Т.	пасляце́чкавым	пасляце́чкавай пасляце́чкаваю	пасляце́чкавым	пасляце́чкавымі
М.	пасляце́чкавым	пасляце́чкавай	пасляце́чкавым	пасляце́чкавых

Крыніцы: piskunou2012.

паслячарно́быльскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паслячарно́быльскі	паслячарно́быльская	паслячарно́быльскае	паслячарно́быльскія
Р.	паслячарно́быльскага	паслячарно́быльскай паслячарно́быльскае	паслячарно́быльскага	паслячарно́быльскіх
Д.	паслячарно́быльскаму	паслячарно́быльскай	паслячарно́быльскаму	паслячарно́быльскім
В.	паслячарно́быльскі (неадуш.) паслячарно́быльскага (адуш.)	паслячарно́быльскую	паслячарно́быльскае	паслячарно́быльскія (неадуш.) паслячарно́быльскіх (адуш.)
Т.	паслячарно́быльскім	паслячарно́быльскай паслячарно́быльскаю	паслячарно́быльскім	паслячарно́быльскімі
М.	паслячарно́быльскім	паслячарно́быльскай	паслячарно́быльскім	паслячарно́быльскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

пасляшко́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасляшко́льны	пасляшко́льная	пасляшко́льнае	пасляшко́льныя
Р.	пасляшко́льнага	пасляшко́льнай пасляшко́льнае	пасляшко́льнага	пасляшко́льных
Д.	пасляшко́льнаму	пасляшко́льнай	пасляшко́льнаму	пасляшко́льным
В.	пасляшко́льны (неадуш.) пасляшко́льнага (адуш.)	пасляшко́льную	пасляшко́льнае	пасляшко́льныя (неадуш.) пасляшко́льных (адуш.)
Т.	пасляшко́льным	пасляшко́льнай пасляшко́льнаю	пасляшко́льным	пасляшко́льнымі
М.	пасляшко́льным	пасляшко́льнай	пасляшко́льным	пасляшко́льных

Крыніцы: piskunou2012.

пасляшлю́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасляшлю́бны	пасляшлю́бная	пасляшлю́бнае	пасляшлю́бныя
Р.	пасляшлю́бнага	пасляшлю́бнай пасляшлю́бнае	пасляшлю́бнага	пасляшлю́бных
Д.	пасляшлю́бнаму	пасляшлю́бнай	пасляшлю́бнаму	пасляшлю́бным
В.	пасляшлю́бны (неадуш.) пасляшлю́бнага (адуш.)	пасляшлю́бную	пасляшлю́бнае	пасляшлю́бныя (неадуш.) пасляшлю́бных (адуш.)
Т.	пасляшлю́бным	пасляшлю́бнай пасляшлю́бнаю	пасляшлю́бным	пасляшлю́бнымі
М.	пасляшлю́бным	пасляшлю́бнай	пасляшлю́бным	пасляшлю́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пасляэмбрыяна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасляэмбрыяна́льны	пасляэмбрыяна́льная	пасляэмбрыяна́льнае	пасляэмбрыяна́льныя
Р.	пасляэмбрыяна́льнага	пасляэмбрыяна́льнай пасляэмбрыяна́льнае	пасляэмбрыяна́льнага	пасляэмбрыяна́льных
Д.	пасляэмбрыяна́льнаму	пасляэмбрыяна́льнай	пасляэмбрыяна́льнаму	пасляэмбрыяна́льным
В.	пасляэмбрыяна́льны (неадуш.) пасляэмбрыяна́льнага (адуш.)	пасляэмбрыяна́льную	пасляэмбрыяна́льнае	пасляэмбрыяна́льныя (неадуш.) пасляэмбрыяна́льных (адуш.)
Т.	пасляэмбрыяна́льным	пасляэмбрыяна́льнай пасляэмбрыяна́льнаю	пасляэмбрыяна́льным	пасляэмбрыяна́льнымі
М.	пасляэмбрыяна́льным	пасляэмбрыяна́льнай	пасляэмбрыяна́льным	пасляэмбрыяна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

па́сма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	па́сма	па́смы
Р.	па́смы	па́смаў
Д.	па́сме	па́смам
В.	па́сму	па́смы
Т.	па́смай па́смаю	па́смамі
М.	па́сме	па́смах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пасмагла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
пасмагла	-	-

пасма́глы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасма́глы	пасма́глая	пасма́глае	пасма́глыя
Р.	пасма́глага	пасма́глай пасма́глае	пасма́глага	пасма́глых
Д.	пасма́гламу	пасма́глай	пасма́гламу	пасма́глым
В.	пасма́глы (неадуш.) пасма́глага (адуш.)	пасма́глую	пасма́глае	пасма́глыя (неадуш.) пасма́глых (адуш.)
Т.	пасма́глым	пасма́глай пасма́глаю	пасма́глым	пасма́глымі
М.	пасма́глым	пасма́глай	пасма́глым	пасма́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пасма́гнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	пасма́гнем
2-я ас.	-	пасма́гнеце
3-я ас.	пасма́гне	пасма́гнуць
Прошлы час
м.	-	пасма́глі
ж.	-
н.	-

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пасма́жаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пасма́жаны	пасма́жаная	пасма́жанае	пасма́жаныя
Р.	пасма́жанага	пасма́жанай пасма́жанае	пасма́жанага	пасма́жаных
Д.	пасма́жанаму	пасма́жанай	пасма́жанаму	пасма́жаным
В.	пасма́жаны (неадуш.) пасма́жанага (адуш.)	пасма́жаную	пасма́жанае	пасма́жаныя (неадуш.) пасма́жаных (адуш.)
Т.	пасма́жаным	пасма́жанай пасма́жанаю	пасма́жаным	пасма́жанымі
М.	пасма́жаным	пасма́жанай	пасма́жаным	пасма́жаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)