мушы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мушы́ны |
мушы́ная |
мушы́нае |
мушы́ныя |
Р. |
мушы́нага |
мушы́най мушы́нае |
мушы́нага |
мушы́ных |
Д. |
мушы́наму |
мушы́най |
мушы́наму |
мушы́ным |
В. |
мушы́ны (неадуш.) мушы́нага (адуш.) |
мушы́ную |
мушы́нае |
мушы́ныя (неадуш.) мушы́ных (адуш.) |
Т. |
мушы́ным |
мушы́най мушы́наю |
мушы́ным |
мушы́нымі |
М. |
мушы́ным |
мушы́най |
мушы́ным |
мушы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Му́шычы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Му́шычы |
Р. |
Му́шыч Му́шычаў |
Д. |
Му́шычам |
В. |
Му́шычы |
Т. |
Му́шычамі |
М. |
Му́шычах |
муэдзі́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
муэдзі́н |
муэдзі́ны |
Р. |
муэдзі́на |
муэдзі́наў |
Д. |
муэдзі́ну |
муэдзі́нам |
В. |
муэдзі́на |
муэдзі́наў |
Т. |
муэдзі́нам |
муэдзі́намі |
М. |
муэдзі́не |
муэдзі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.