валаво́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валаво́кі |
валаво́кая |
валаво́кае |
валаво́кія |
| Р. |
валаво́кага |
валаво́кай валаво́кае |
валаво́кага |
валаво́кіх |
| Д. |
валаво́каму |
валаво́кай |
валаво́каму |
валаво́кім |
| В. |
валаво́кі (неадуш.) валаво́кага (адуш.) |
валаво́кую |
валаво́кае |
валаво́кія (неадуш.) валаво́кіх (адуш.) |
| Т. |
валаво́кім |
валаво́кай валаво́каю |
валаво́кім |
валаво́кімі |
| М. |
валаво́кім |
валаво́кай |
валаво́кім |
валаво́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валавы́ |
валава́я |
валаво́е |
валавы́я |
| Р. |
валаво́га |
валаво́й валаво́е |
валаво́га |
валавы́х |
| Д. |
валаво́му |
валаво́й |
валаво́му |
валавы́м |
| В. |
валавы́ (неадуш.) валаво́га (адуш.) |
валаву́ю |
валаво́е |
валавы́я (неадуш.) валавы́х (адуш.) |
| Т. |
валавы́м |
валаво́й валаво́ю |
валавы́м |
валавы́мі |
| М. |
валавы́м |
валаво́й |
валавы́м |
валавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валагджа́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валагджа́нка |
валагджа́нкі |
| Р. |
валагджа́нкі |
валагджа́нак |
| Д. |
валагджа́нцы |
валагджа́нкам |
| В. |
валагджа́нку |
валагджа́нак |
| Т. |
валагджа́нкай валагджа́нкаю |
валагджа́нкамі |
| М. |
валагджа́нцы |
валагджа́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
валада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валада́нне |
валада́нні |
| Р. |
валада́ння |
валада́нняў |
| Д. |
валада́нню |
валада́нням |
| В. |
валада́нне |
валада́нні |
| Т. |
валада́ннем |
валада́ннямі |
| М. |
валада́нні |
валада́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
валада́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валада́р |
валадары́ |
| Р. |
валадара́ |
валадаро́ў |
| Д. |
валадару́ |
валадара́м |
| В. |
валадара́ |
валадаро́ў |
| Т. |
валадаро́м |
валадара́мі |
| М. |
валадару́ |
валадара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валада́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валада́ранне |
валада́ранні |
| Р. |
валада́рання |
валада́ранняў |
| Д. |
валада́ранню |
валада́ранням |
| В. |
валада́ранне |
валада́ранні |
| Т. |
валада́раннем |
валада́раннямі |
| М. |
валада́ранні |
валада́раннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
валада́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валада́рка |
валада́ркі |
| Р. |
валада́ркі |
валада́рак |
| Д. |
валада́рцы |
валада́ркам |
| В. |
валада́рку |
валада́рак |
| Т. |
валада́ркай валада́ркаю |
валада́ркамі |
| М. |
валада́рцы |
валада́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
валада́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| валада́рна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
валада́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валада́рнік |
валада́рнікі |
| Р. |
валада́рніка |
валада́рнікаў |
| Д. |
валада́рніку |
валада́рнікам |
| В. |
валада́рніка |
валада́рнікаў |
| Т. |
валада́рнікам |
валада́рнікамі |
| М. |
валада́рніку |
валада́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.