валада́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
валада́ранне | валада́ранні | |
валада́рання | валада́ранняў | |
валада́ранню | валада́ранням | |
валада́ранне | валада́ранні | |
валада́раннем | валада́раннямі | |
валада́ранні | валада́раннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)