Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
аеёіыэя

цві́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цві́давы цві́давая цві́давае цві́давыя
Р. цві́давага цві́давай
цві́давае		 цві́давага цві́давых
Д. цві́даваму цві́давай цві́даваму цві́давым
В. цві́давы
цві́давага		 цві́давую цві́давае цві́давыя
Т. цві́давым цві́давай
цві́даваю		 цві́давым цві́давымі
М. цві́давым цві́давай цві́давым цві́давых

Крыніцы: tsblm1996.

цві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цві́к цвікі́
Р. цвіка́ цвіко́ў
Д. цвіку́ цвіка́м
В. цві́к цвікі́
Т. цвіко́м цвіка́мі
М. цвіку́ цвіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвікава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвікава́ты цвікава́тая цвікава́тае цвікава́тыя
Р. цвікава́тага цвікава́тай
цвікава́тае		 цвікава́тага цвікава́тых
Д. цвікава́таму цвікава́тай цвікава́таму цвікава́тым
В. цвікава́ты (неадуш.)
цвікава́тага (адуш.)		 цвікава́тую цвікава́тае цвікава́тыя (неадуш.)
цвікава́тых (адуш.)
Т. цвікава́тым цвікава́тай
цвікава́таю		 цвікава́тым цвікава́тымі
М. цвікава́тым цвікава́тай цвікава́тым цвікава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

цві́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цві́кавы цві́кавая цві́кавае цві́кавыя
Р. цві́кавага цві́кавай
цві́кавае		 цві́кавага цві́кавых
Д. цві́каваму цві́кавай цві́каваму цві́кавым
В. цві́кавы (неадуш.)
цві́кавага (адуш.)		 цві́кавую цві́кавае цві́кавыя (неадуш.)
цві́кавых (адуш.)
Т. цві́кавым цві́кавай
цві́каваю		 цві́кавым цві́кавымі
М. цві́кавым цві́кавай цві́кавым цві́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

цвікадзё́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цвікадзё́р цвікадзё́ры
Р. цвікадзё́ра цвікадзё́раў
Д. цвікадзё́ру цвікадзё́рам
В. цвікадзё́р цвікадзё́ры
Т. цвікадзё́рам цвікадзё́рамі
М. цвікадзё́ры цвікадзё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

цвіка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цвіка́р цвікары́
Р. цвікара́ цвікаро́ў
Д. цвікару́ цвікара́м
В. цвікара́ цвікаро́ў
Т. цвікаро́м цвікара́мі
М. цвікару́ цвікара́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвіка́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цвіка́рны цвіка́рная цвіка́рнае цвіка́рныя
Р. цвіка́рнага цвіка́рнай
цвіка́рнае		 цвіка́рнага цвіка́рных
Д. цвіка́рнаму цвіка́рнай цвіка́рнаму цвіка́рным
В. цвіка́рны (неадуш.)
цвіка́рнага (адуш.)		 цвіка́рную цвіка́рнае цвіка́рныя (неадуш.)
цвіка́рных (адуш.)
Т. цвіка́рным цвіка́рнай
цвіка́рнаю		 цвіка́рным цвіка́рнымі
М. цвіка́рным цвіка́рнай цвіка́рным цвіка́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвіка́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цвіка́рня цвіка́рні
Р. цвіка́рні цвіка́рань
цвіка́рняў
Д. цвіка́рні цвіка́рням
В. цвіка́рню цвіка́рні
Т. цвіка́рняй
цвіка́рняю		 цвіка́рнямі
М. цвіка́рні цвіка́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цві́каць

‘пра птушак і некаторых жывёл: утвараць пэўныя гукі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цві́каю цві́каем
2-я ас. цві́каеш цві́каеце
3-я ас. цві́кае цві́каюць
Прошлы час
м. цві́каў цві́калі
ж. цві́кала
н. цві́кала
Загадны лад
2-я ас. цві́кай цві́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цві́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Цві́клічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цві́клічы
Р. Цві́кліч
Цві́клічаў
Д. Цві́клічам
В. Цві́клічы
Т. Цві́клічамі
М. Цві́клічах