цві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цві́к |
цвікі́ |
| Р. |
цвіка́ |
цвіко́ў |
| Д. |
цвіку́ |
цвіка́м |
| В. |
цві́к |
цвікі́ |
| Т. |
цвіко́м |
цвіка́мі |
| М. |
цвіку́ |
цвіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвікадзё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цвікадзё́р |
цвікадзё́ры |
| Р. |
цвікадзё́ра |
цвікадзё́раў |
| Д. |
цвікадзё́ру |
цвікадзё́рам |
| В. |
цвікадзё́р |
цвікадзё́ры |
| Т. |
цвікадзё́рам |
цвікадзё́рамі |
| М. |
цвікадзё́ры |
цвікадзё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
цвіка́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цвіка́р |
цвікары́ |
| Р. |
цвікара́ |
цвікаро́ў |
| Д. |
цвікару́ |
цвікара́м |
| В. |
цвікара́ |
цвікаро́ў |
| Т. |
цвікаро́м |
цвікара́мі |
| М. |
цвікару́ |
цвікара́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвіка́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цвіка́рны |
цвіка́рная |
цвіка́рнае |
цвіка́рныя |
| Р. |
цвіка́рнага |
цвіка́рнай цвіка́рнае |
цвіка́рнага |
цвіка́рных |
| Д. |
цвіка́рнаму |
цвіка́рнай |
цвіка́рнаму |
цвіка́рным |
| В. |
цвіка́рны (неадуш.) цвіка́рнага (адуш.) |
цвіка́рную |
цвіка́рнае |
цвіка́рныя (неадуш.) цвіка́рных (адуш.) |
| Т. |
цвіка́рным |
цвіка́рнай цвіка́рнаю |
цвіка́рным |
цвіка́рнымі |
| М. |
цвіка́рным |
цвіка́рнай |
цвіка́рным |
цвіка́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цвіка́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цвіка́рня |
цвіка́рні |
| Р. |
цвіка́рні |
цвіка́рань цвіка́рняў |
| Д. |
цвіка́рні |
цвіка́рням |
| В. |
цвіка́рню |
цвіка́рні |
| Т. |
цвіка́рняй цвіка́рняю |
цвіка́рнямі |
| М. |
цвіка́рні |
цвіка́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цві́каць
‘пра птушак і некаторых жывёл: утвараць пэўныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цві́каю |
цві́каем |
| 2-я ас. |
цві́каеш |
цві́каеце |
| 3-я ас. |
цві́кае |
цві́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
цві́каў |
цві́калі |
| ж. |
цві́кала |
| н. |
цві́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цві́кай |
цві́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цві́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Цві́клічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Цві́клічы |
| Р. |
Цві́кліч Цві́клічаў |
| Д. |
Цві́клічам |
| В. |
Цві́клічы |
| Т. |
Цві́клічамі |
| М. |
Цві́клічах |