фініты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фініты́зм |
Р. |
фініты́зму |
Д. |
фініты́зму |
В. |
фініты́зм |
Т. |
фініты́змам |
М. |
фініты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
фіні́фцевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
фіні́фцевы |
фіні́фцевая |
фіні́фцевае |
фіні́фцевыя |
Р. |
фіні́фцевага |
фіні́фцевай фіні́фцевае |
фіні́фцевага |
фіні́фцевых |
Д. |
фіні́фцеваму |
фіні́фцевай |
фіні́фцеваму |
фіні́фцевым |
В. |
фіні́фцевы (неадуш.) фіні́фцевага (адуш.) |
фіні́фцевую |
фіні́фцевае |
фіні́фцевыя (неадуш.) фіні́фцевых (адуш.) |
Т. |
фіні́фцевым |
фіні́фцевай фіні́фцеваю |
фіні́фцевым |
фіні́фцевымі |
М. |
фіні́фцевым |
фіні́фцевай |
фіні́фцевым |
фіні́фцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фіні́фць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
фіні́фць |
Р. |
фіні́фці |
Д. |
фіні́фці |
В. |
фіні́фць |
Т. |
фіні́фцю |
М. |
фіні́фці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фі́ніш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фі́ніш |
Р. |
фі́нішу |
Д. |
фі́нішу |
В. |
фі́ніш |
Т. |
фі́нішам |
М. |
фі́нішы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фінішава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фінішава́нне |
Р. |
фінішава́ння |
Д. |
фінішава́нню |
В. |
фінішава́нне |
Т. |
фінішава́ннем |
М. |
фінішава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фінішава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
фінішу́ю |
фінішу́ем |
2-я ас. |
фінішу́еш |
фінішу́еце |
3-я ас. |
фінішу́е |
фінішу́юць |
Прошлы час |
м. |
фінішава́ў |
фінішава́лі |
ж. |
фінішава́ла |
н. |
фінішава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
фінішу́й |
фінішу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
фінішу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фінішава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
фінішу́ю |
фінішу́ем |
2-я ас. |
фінішу́еш |
фінішу́еце |
3-я ас. |
фінішу́е |
фінішу́юць |
Прошлы час |
м. |
фінішава́ў |
фінішава́лі |
ж. |
фінішава́ла |
н. |
фінішава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
фінішу́й |
фінішу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
фінішава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фі́нішар
‘асоба на аэрадроме, якая сігналіць аб заканчэнні палёту’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фі́нішар |
фі́нішары |
Р. |
фі́нішара |
фі́нішараў |
Д. |
фі́нішару |
фі́нішарам |
В. |
фі́нішара |
фі́нішараў |
Т. |
фі́нішарам |
фі́нішарамі |
М. |
фі́нішару |
фі́нішарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
фі́нішар
‘машына’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фі́нішар |
фі́нішары |
Р. |
фі́нішара |
фі́нішараў |
Д. |
фі́нішару |
фі́нішарам |
В. |
фі́нішар |
фі́нішары |
Т. |
фі́нішарам |
фі́нішарамі |
М. |
фі́нішару |
фі́нішарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.