фі́нішар
‘асоба на аэрадроме, якая сігналіць аб заканчэнні палёту’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фі́нішар | фі́нішары | |
| фі́нішара | фі́нішараў | |
| фі́нішару | фі́нішарам | |
| фі́нішара | фі́нішараў | |
| фі́нішарам | фі́нішарамі | |
| фі́нішару | фі́нішарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)