узру́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узру́шаны |
узру́шаная |
узру́шанае |
узру́шаныя |
Р. |
узру́шанага |
узру́шанай узру́шанае |
узру́шанага |
узру́шаных |
Д. |
узру́шанаму |
узру́шанай |
узру́шанаму |
узру́шаным |
В. |
узру́шаны (неадуш.) узру́шанага (адуш.) |
узру́шаную |
узру́шанае |
узру́шаныя (неадуш.) узру́шаных (адуш.) |
Т. |
узру́шаным |
узру́шанай узру́шанаю |
узру́шаным |
узру́шанымі |
М. |
узру́шаным |
узру́шанай |
узру́шаным |
узру́шаных |
Кароткая форма: узру́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узруша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узруша́юся |
узруша́емся |
2-я ас. |
узруша́ешся |
узруша́ецеся |
3-я ас. |
узруша́ецца |
узруша́юцца |
Прошлы час |
м. |
узруша́ўся |
узруша́ліся |
ж. |
узруша́лася |
н. |
узруша́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узруша́йся |
узруша́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узруша́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узруша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узруша́ю |
узруша́ем |
2-я ас. |
узруша́еш |
узруша́еце |
3-я ас. |
узруша́е |
узруша́юць |
Прошлы час |
м. |
узруша́ў |
узруша́лі |
ж. |
узруша́ла |
н. |
узруша́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узруша́й |
узруша́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узруша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узру́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узру́шваюся |
узру́шваемся |
2-я ас. |
узру́шваешся |
узру́шваецеся |
3-я ас. |
узру́шваецца |
узру́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
узру́шваўся |
узру́шваліся |
ж. |
узру́швалася |
н. |
узру́швалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узру́швайся |
узру́швайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узру́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узру́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узру́шваю |
узру́шваем |
2-я ас. |
узру́шваеш |
узру́шваеце |
3-я ас. |
узру́швае |
узру́шваюць |
Прошлы час |
м. |
узру́шваў |
узру́швалі |
ж. |
узру́швала |
н. |
узру́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
узру́швай |
узру́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узру́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узру́шлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
узру́шлівасць |
Р. |
узру́шлівасці |
Д. |
узру́шлівасці |
В. |
узру́шлівасць |
Т. |
узру́шлівасцю |
М. |
узру́шлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́шлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узру́шлівы |
узру́шлівая |
узру́шлівае |
узру́шлівыя |
Р. |
узру́шлівага |
узру́шлівай узру́шлівае |
узру́шлівага |
узру́шлівых |
Д. |
узру́шліваму |
узру́шлівай |
узру́шліваму |
узру́шлівым |
В. |
узру́шлівы (неадуш.) узру́шлівага (адуш.) |
узру́шлівую |
узру́шлівае |
узру́шлівыя (неадуш.) узру́шлівых (адуш.) |
Т. |
узру́шлівым |
узру́шлівай узру́шліваю |
узру́шлівым |
узру́шлівымі |
М. |
узру́шлівым |
узру́шлівай |
узру́шлівым |
узру́шлівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.