сіндыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіндыкава́ны |
сіндыкава́ная |
сіндыкава́нае |
сіндыкава́ныя |
Р. |
сіндыкава́нага |
сіндыкава́най сіндыкава́нае |
сіндыкава́нага |
сіндыкава́ных |
Д. |
сіндыкава́наму |
сіндыкава́най |
сіндыкава́наму |
сіндыкава́ным |
В. |
сіндыкава́ны (неадуш.) сіндыкава́нага (адуш.) |
сіндыкава́ную |
сіндыкава́нае |
сіндыкава́ныя (неадуш.) сіндыкава́ных (адуш.) |
Т. |
сіндыкава́ным |
сіндыкава́най сіндыкава́наю |
сіндыкава́ным |
сіндыкава́нымі |
М. |
сіндыкава́ным |
сіндыкава́най |
сіндыкава́ным |
сіндыкава́ных |
Кароткая форма: сіндыкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сіндыку́ецца |
сіндыку́юцца |
Прошлы час |
м. |
сіндыкава́ўся |
сіндыкава́ліся |
ж. |
сіндыкава́лася |
н. |
сіндыкава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сіндыку́ю |
сіндыку́ем |
2-я ас. |
сіндыку́еш |
сіндыку́еце |
3-я ас. |
сіндыку́е |
сіндыку́юць |
Прошлы час |
м. |
сіндыкава́ў |
сіндыкава́лі |
ж. |
сіндыкава́ла |
н. |
сіндыкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сіндыку́й |
сіндыку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сіндыку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сіндыку́ю |
сіндыку́ем |
2-я ас. |
сіндыку́еш |
сіндыку́еце |
3-я ас. |
сіндыку́е |
сіндыку́юць |
Прошлы час |
м. |
сіндыкава́ў |
сіндыкава́лі |
ж. |
сіндыкава́ла |
н. |
сіндыкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сіндыку́й |
сіндыку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сіндыкава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сіндыкалі́зм |
Р. |
сіндыкалі́зму |
Д. |
сіндыкалі́зму |
В. |
сіндыкалі́зм |
Т. |
сіндыкалі́змам |
М. |
сіндыкалі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіндыкалі́ст |
сіндыкалі́сты |
Р. |
сіндыкалі́ста |
сіндыкалі́стаў |
Д. |
сіндыкалі́сту |
сіндыкалі́стам |
В. |
сіндыкалі́ста |
сіндыкалі́стаў |
Т. |
сіндыкалі́стам |
сіндыкалі́стамі |
М. |
сіндыкалі́сце |
сіндыкалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкалі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіндыкалі́стка |
сіндыкалі́сткі |
Р. |
сіндыкалі́сткі |
сіндыкалі́стак |
Д. |
сіндыкалі́стцы |
сіндыкалі́сткам |
В. |
сіндыкалі́стку |
сіндыкалі́стак |
Т. |
сіндыкалі́сткай сіндыкалі́сткаю |
сіндыкалі́сткамі |
М. |
сіндыкалі́стцы |
сіндыкалі́стках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыкалі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіндыкалі́сцкі |
сіндыкалі́сцкая |
сіндыкалі́сцкае |
сіндыкалі́сцкія |
Р. |
сіндыкалі́сцкага |
сіндыкалі́сцкай сіндыкалі́сцкае |
сіндыкалі́сцкага |
сіндыкалі́сцкіх |
Д. |
сіндыкалі́сцкаму |
сіндыкалі́сцкай |
сіндыкалі́сцкаму |
сіндыкалі́сцкім |
В. |
сіндыкалі́сцкі (неадуш.) сіндыкалі́сцкага (адуш.) |
сіндыкалі́сцкую |
сіндыкалі́сцкае |
сіндыкалі́сцкія (неадуш.) сіндыкалі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
сіндыкалі́сцкім |
сіндыкалі́сцкай сіндыкалі́сцкаю |
сіндыкалі́сцкім |
сіндыкалі́сцкімі |
М. |
сіндыкалі́сцкім |
сіндыкалі́сцкай |
сіндыкалі́сцкім |
сіндыкалі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыка́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіндыка́льны |
сіндыка́льная |
сіндыка́льнае |
сіндыка́льныя |
Р. |
сіндыка́льнага |
сіндыка́льнай сіндыка́льнае |
сіндыка́льнага |
сіндыка́льных |
Д. |
сіндыка́льнаму |
сіндыка́льнай |
сіндыка́льнаму |
сіндыка́льным |
В. |
сіндыка́льны (неадуш.) сіндыка́льнага (адуш.) |
сіндыка́льную |
сіндыка́льнае |
сіндыка́льныя (неадуш.) сіндыка́льных (адуш.) |
Т. |
сіндыка́льным |
сіндыка́льнай сіндыка́льнаю |
сіндыка́льным |
сіндыка́льнымі |
М. |
сіндыка́льным |
сіндыка́льнай |
сіндыка́льным |
сіндыка́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыка́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіндыка́т |
сіндыка́ты |
Р. |
сіндыка́та |
сіндыка́таў |
Д. |
сіндыка́ту |
сіндыка́там |
В. |
сіндыка́т |
сіндыка́ты |
Т. |
сіндыка́там |
сіндыка́тамі |
М. |
сіндыка́це |
сіндыка́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.