сіндыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
сіндыкава́ны | сіндыкава́ная | сіндыкава́нае | сіндыкава́ныя | |
сіндыкава́нага | сіндыкава́най сіндыкава́нае |
сіндыкава́нага | сіндыкава́ных | |
сіндыкава́наму | сіндыкава́най | сіндыкава́наму | сіндыкава́ным | |
сіндыкава́ны ( сіндыкава́нага ( |
сіндыкава́ную | сіндыкава́нае | сіндыкава́ныя ( сіндыкава́ных ( |
|
сіндыкава́ным | сіндыкава́най сіндыкава́наю |
сіндыкава́ным | сіндыкава́нымі | |
сіндыкава́ным | сіндыкава́най | сіндыкава́ным | сіндыкава́ных |
Кароткая форма: сіндыкава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)