Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы ь э ю я

а е ё і о у ы я

смяю́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	смяю́нчык	смяю́нчыкі
Р.	смяю́нчыка	смяю́нчыкаў
Д.	смяю́нчыку	смяю́нчыкам
В.	смяю́нчыка	смяю́нчыкаў
Т.	смяю́нчыкам	смяю́нчыкамі
М.	смяю́нчыку	смяю́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

смяя́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	смяю́ся	смяё́мся
2-я ас.	смяе́шся	смеяце́ся
3-я ас.	смяе́цца	смяю́цца
Прошлы час
м.	смяя́ўся	смяя́ліся
ж.	смяя́лася
н.	смяя́лася
Загадны лад
2-я ас.	сме́йся	сме́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	смеючы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.