Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

смі́лавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. смі́лавіцкі смі́лавіцкая смі́лавіцкае смі́лавіцкія
Р. смі́лавіцкага смі́лавіцкай
смі́лавіцкае
смі́лавіцкага смі́лавіцкіх
Д. смі́лавіцкаму смі́лавіцкай смі́лавіцкаму смі́лавіцкім
В. смі́лавіцкі (неадуш.)
смі́лавіцкага (адуш.)
смі́лавіцкую смі́лавіцкае смі́лавіцкія (неадуш.)
смі́лавіцкіх (адуш.)
Т. смі́лавіцкім смі́лавіцкай
смі́лавіцкаю
смі́лавіцкім смі́лавіцкімі
М. смі́лавіцкім смі́лавіцкай смі́лавіцкім смі́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Смі́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Смі́лавічы
Р. Смі́лавіч
Смі́лавічаў
Д. Смі́лавічам
В. Смі́лавічы
Т. Смі́лавічамі
М. Смі́лавічах

смі́лакс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. смі́лакс смі́лаксы
Р. смі́лаксу смі́лаксаў
Д. смі́лаксу смі́лаксам
В. смі́лакс смі́лаксы
Т. смі́лаксам смі́лаксамі
М. смі́лаксе смі́лаксах

Крыніцы: piskunou2012.

Смілгі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Смілгі́
Р. Смілго́ў
Д. Смілга́м
В. Смілгі́
Т. Смілга́мі
М. Смілга́х

Смільгі́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Смільгі́ні
Р. Смільгі́нь
Смільгі́няў
Д. Смільгі́ням
В. Смільгі́ні
Т. Смільгі́нямі
М. Смільгі́нях

смі́рна

‘смала’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. смі́рна
Р. смі́рны
Д. смі́рне
В. смі́рну
Т. смі́рнай
смі́рнаю
М. смі́рне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

смірна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
смірна смірней -

Крыніцы: piskunou2012.

смірне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. смірне́ю смірне́ем
2-я ас. смірне́еш смірне́еце
3-я ас. смірне́е смірне́юць
Прошлы час
м. смірне́ў смірне́лі
ж. смірне́ла
н. смірне́ла
Загадны лад
2-я ас. смірне́й смірне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час смірне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

смітсані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. смітсані́т смітсані́ты
Р. смітсані́ту смітсані́таў
Д. смітсані́ту смітсані́там
В. смітсані́т смітсані́ты
Т. смітсані́там смітсані́тамі
М. смітсані́це смітсані́тах

Крыніцы: piskunou2012.

сміт-весо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сміт-весо́н сміт-весо́ны
Р. сміт-весо́на сміт-весо́наў
Д. сміт-весо́ну сміт-весо́нам
В. сміт-весо́н сміт-весо́ны
Т. сміт-весо́нам сміт-весо́намі
М. сміт-весо́не сміт-весо́нах

Крыніцы: piskunou2012.