смяю́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| смяю́нчык | смяю́нчыкі | |
| смяю́нчыка | смяю́нчыкаў | |
| смяю́нчыку | смяю́нчыкам | |
| смяю́нчыка | смяю́нчыкаў | |
| смяю́нчыкам | смяю́нчыкамі | |
| смяю́нчыку | смяю́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)