пустаму́драсць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустаму́драсць |
Р. |
пустаму́драсці |
Д. |
пустаму́драсці |
В. |
пустаму́драсць |
Т. |
пустаму́драсцю |
М. |
пустаму́драсці |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустапаро́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустапаро́жнасць |
Р. |
пустапаро́жнасці |
Д. |
пустапаро́жнасці |
В. |
пустапаро́жнасць |
Т. |
пустапаро́жнасцю |
М. |
пустапаро́жнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пустапаро́жні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пустапаро́жні |
пустапаро́жняя |
пустапаро́жняе |
пустапаро́жнія |
Р. |
пустапаро́жняга |
пустапаро́жняй пустапаро́жняе |
пустапаро́жняга |
пустапаро́жніх |
Д. |
пустапаро́жняму |
пустапаро́жняй |
пустапаро́жняму |
пустапаро́жнім |
В. |
пустапаро́жні (неадуш.) пустапаро́жняга (адуш.) |
пустапаро́жнюю |
пустапаро́жняе |
пустапаро́жнія (неадуш.) пустапаро́жніх (адуш.) |
Т. |
пустапаро́жнім |
пустапаро́жняй пустапаро́жняю |
пустапаро́жнім |
пустапаро́жнімі |
М. |
пустапаро́жнім |
пустапаро́жняй |
пустапаро́жнім |
пустапаро́жніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пустапаро́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустапаро́жнік |
пустапаро́жнікі |
Р. |
пустапаро́жніка |
пустапаро́жнікаў |
Д. |
пустапаро́жніку |
пустапаро́жнікам |
В. |
пустапаро́жніка |
пустапаро́жнікаў |
Т. |
пустапаро́жнікам |
пустапаро́жнікамі |
М. |
пустапаро́жніку |
пустапаро́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустапа́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустапа́с |
пустапа́сы |
Р. |
пустапа́су |
пустапа́саў |
Д. |
пустапа́су |
пустапа́сам |
В. |
пустапа́с |
пустапа́сы |
Т. |
пустапа́сам |
пустапа́самі |
М. |
пустапа́се |
пустапа́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустапа́сам
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пустапа́сам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пустаплё́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустаплё́т |
пустаплё́ты |
Р. |
пустаплё́та |
пустаплё́таў |
Д. |
пустаплё́ту |
пустаплё́там |
В. |
пустаплё́та |
пустаплё́таў |
Т. |
пустаплё́там |
пустаплё́тамі |
М. |
пустаплё́це |
пустаплё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустапля́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустапля́с |
пустапля́сы |
Р. |
пустапля́са |
пустапля́саў |
Д. |
пустапля́су |
пустапля́сам |
В. |
пустапля́са |
пустапля́саў |
Т. |
пустапля́сам |
пустапля́самі |
М. |
пустапля́се |
пустапля́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустапо́ліца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустапо́ліца |
Р. |
пустапо́ліцы |
Д. |
пустапо́ліцы |
В. |
пустапо́ліцу |
Т. |
пустапо́ліцай пустапо́ліцаю |
М. |
пустапо́ліцы |
Крыніцы:
piskunou2012.