пустапаро́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пустапаро́жнік пустапаро́жнікі
Р. пустапаро́жніка пустапаро́жнікаў
Д. пустапаро́жніку пустапаро́жнікам
В. пустапаро́жніка пустапаро́жнікаў
Т. пустапаро́жнікам пустапаро́жнікамі
М. пустапаро́жніку пустапаро́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)