пустапаро́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пустапаро́жнік | пустапаро́жнікі | |
| пустапаро́жніка | пустапаро́жнікаў | |
| пустапаро́жніку | пустапаро́жнікам | |
| пустапаро́жніка | пустапаро́жнікаў | |
| пустапаро́жнікам | пустапаро́жнікамі | |
| пустапаро́жніку | пустапаро́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)