мядо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мядо́вы |
мядо́вая |
мядо́вае |
мядо́выя |
Р. |
мядо́вага |
мядо́вай мядо́вае |
мядо́вага |
мядо́вых |
Д. |
мядо́ваму |
мядо́вай |
мядо́ваму |
мядо́вым |
В. |
мядо́вы (неадуш.) мядо́вага (адуш.) |
мядо́вую |
мядо́вае |
мядо́выя (неадуш.) мядо́вых (адуш.) |
Т. |
мядо́вым |
мядо́вай мядо́ваю |
мядо́вым |
мядо́вымі |
М. |
мядо́вым |
мядо́вай |
мядо́вым |
мядо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мядо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мядо́к |
Р. |
мядку́ |
Д. |
мядку́ |
В. |
мядо́к |
Т. |
мядко́м |
М. |
мядку́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мядо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мядо́ўнік |
Р. |
мядо́ўніку |
Д. |
мядо́ўніку |
В. |
мядо́ўнік |
Т. |
мядо́ўнікам |
М. |
мядо́ўніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мяду́ніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяду́ніца |
мяду́ніцы |
Р. |
мяду́ніцы |
мяду́ніц |
Д. |
мяду́ніцы |
мяду́ніцам |
В. |
мяду́ніцу |
мяду́ніцы |
Т. |
мяду́ніцай мяду́ніцаю |
мяду́ніцамі |
М. |
мяду́ніцы |
мяду́ніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мяду́нічка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
мяду́нічка |
Р. |
мяду́нічкі |
Д. |
мяду́нічцы |
В. |
мяду́нічку |
Т. |
мяду́нічкай мяду́нічкаю |
М. |
мяду́нічцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мяду́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
мяду́нка |
Р. |
мяду́нкі |
Д. |
мяду́нцы |
В. |
мяду́нку |
Т. |
мяду́нкай мяду́нкаю |
М. |
мяду́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяду́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мяду́нкавы |
мяду́нкавая |
мяду́нкавае |
мяду́нкавыя |
Р. |
мяду́нкавага |
мяду́нкавай мяду́нкавае |
мяду́нкавага |
мяду́нкавых |
Д. |
мяду́нкаваму |
мяду́нкавай |
мяду́нкаваму |
мяду́нкавым |
В. |
мяду́нкавы (неадуш.) мяду́нкавага (адуш.) |
мяду́нкавую |
мяду́нкавае |
мяду́нкавыя (неадуш.) мяду́нкавых (адуш.) |
Т. |
мяду́нкавым |
мяду́нкавай мяду́нкаваю |
мяду́нкавым |
мяду́нкавымі |
М. |
мяду́нкавым |
мяду́нкавай |
мяду́нкавым |
мяду́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мяжа́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяжа́ |
ме́жы мяжы́ |
Р. |
мяжы́ |
ме́ж |
Д. |
мяжы́ |
ме́жам |
В. |
мяжу́ |
ме́жы мяжы́ |
Т. |
мяжо́й мяжо́ю |
ме́жамі |
М. |
мяжы́ |
ме́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мяжа́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяжа́ |
Р. |
Мяжы́ |
Д. |
Мяжы́ |
В. |
Мяжу́ |
Т. |
Мяжо́й Мяжо́ю |
М. |
Мяжы́ |
Мяжа́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяжа́нка |
Р. |
Мяжа́нкі |
Д. |
Мяжа́нцы |
В. |
Мяжа́нку |
Т. |
Мяжа́нкай Мяжа́нкаю |
М. |
Мяжа́нцы |