мяду́ніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мяду́ніца | мяду́ніцы | |
| мяду́ніцы | мяду́ніц | |
| мяду́ніцы | мяду́ніцам | |
| мяду́ніцу | мяду́ніцы | |
| мяду́ніцай мяду́ніцаю |
мяду́ніцамі | |
| мяду́ніцы | мяду́ніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)