зына́кшаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зына́кшаны |
зына́кшаная |
зына́кшанае |
зына́кшаныя |
Р. |
зына́кшанага |
зына́кшанай зына́кшанае |
зына́кшанага |
зына́кшаных |
Д. |
зына́кшанаму |
зына́кшанай |
зына́кшанаму |
зына́кшаным |
В. |
зына́кшаны (неадуш.) зына́кшанага (адуш.) |
зына́кшаную |
зына́кшанае |
зына́кшаныя (неадуш.) зына́кшаных (адуш.) |
Т. |
зына́кшаным |
зына́кшанай зына́кшанаю |
зына́кшаным |
зына́кшанымі |
М. |
зына́кшаным |
зына́кшанай |
зына́кшаным |
зына́кшаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
зына́кшваць
‘перайначваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́кшваю |
зына́кшваем |
2-я ас. |
зына́кшваеш |
зына́кшваеце |
3-я ас. |
зына́кшвае |
зына́кшваюць |
Прошлы час |
м. |
зына́кшваў |
зына́кшвалі |
ж. |
зына́кшвала |
н. |
зына́кшвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зына́кшвай |
зына́кшвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зына́кшваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зына́кшыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́кшуся |
зына́кшымся |
2-я ас. |
зына́кшышся |
зына́кшыцеся |
3-я ас. |
зына́кшыцца |
зына́кшацца |
Прошлы час |
м. |
зына́кшыўся |
зына́кшыліся |
ж. |
зына́кшылася |
н. |
зына́кшылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зына́кшыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зына́кшыць
‘перайначыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́кшу |
зына́кшым |
2-я ас. |
зына́кшыш |
зына́кшыце |
3-я ас. |
зына́кшыць |
зына́кшаць |
Прошлы час |
м. |
зына́кшыў |
зына́кшылі |
ж. |
зына́кшыла |
н. |
зына́кшыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зына́кшыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зына́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зына́чанне |
зына́чанні |
Р. |
зына́чання |
зына́чанняў |
Д. |
зына́чанню |
зына́чанням |
В. |
зына́чанне |
зына́чанні |
Т. |
зына́чаннем |
зына́чаннямі |
М. |
зына́чанні |
зына́чаннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
зына́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зына́чаны |
зына́чаная |
зына́чанае |
зына́чаныя |
Р. |
зына́чанага |
зына́чанай зына́чанае |
зына́чанага |
зына́чаных |
Д. |
зына́чанаму |
зына́чанай |
зына́чанаму |
зына́чаным |
В. |
зына́чаны (неадуш.) зына́чанага (адуш.) |
зына́чаную |
зына́чанае |
зына́чаныя (неадуш.) зына́чаных (адуш.) |
Т. |
зына́чаным |
зына́чанай зына́чанаю |
зына́чаным |
зына́чанымі |
М. |
зына́чаным |
зына́чанай |
зына́чаным |
зына́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зына́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зына́чаны |
зына́чаная |
зына́чанае |
зына́чаныя |
Р. |
зына́чанага |
зына́чанай зына́чанае |
зына́чанага |
зына́чаных |
Д. |
зына́чанаму |
зына́чанай |
зына́чанаму |
зына́чаным |
В. |
зына́чаны (неадуш.) зына́чанага (адуш.) |
зына́чаную |
зына́чанае |
зына́чаныя (неадуш.) зына́чаных (адуш.) |
Т. |
зына́чаным |
зына́чанай зына́чанаю |
зына́чаным |
зына́чанымі |
М. |
зына́чаным |
зына́чанай |
зына́чаным |
зына́чаных |
Кароткая форма: зына́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зына́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зына́чванне |
Р. |
зына́чвання |
Д. |
зына́чванню |
В. |
зына́чванне |
Т. |
зына́чваннем |
М. |
зына́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зына́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́чваюся |
зына́чваемся |
2-я ас. |
зына́чваешся |
зына́чваецеся |
3-я ас. |
зына́чваецца |
зына́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
зына́чваўся |
зына́чваліся |
ж. |
зына́чвалася |
н. |
зына́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зына́чвайся |
зына́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зына́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.