зына́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зына́чанне | зына́чанні | |
| зына́чання | зына́чанняў | |
| зына́чанню | зына́чанням | |
| зына́чанне | зына́чанні | |
| зына́чаннем | зына́чаннямі | |
| зына́чанні | зына́чаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)