зына́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зына́чанне зына́чанні
Р. зына́чання зына́чанняў
Д. зына́чанню зына́чанням
В. зына́чанне зына́чанні
Т. зына́чаннем зына́чаннямі
М. зына́чанні зына́чаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)