зладкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зладкава́нне |
Р. |
зладкава́ння |
Д. |
зладкава́нню |
В. |
зладкава́нне |
Т. |
зладкава́ннем |
М. |
зладкава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
зладкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зладкава́ны |
зладкава́ная |
зладкава́нае |
зладкава́ныя |
Р. |
зладкава́нага |
зладкава́най зладкава́нае |
зладкава́нага |
зладкава́ных |
Д. |
зладкава́наму |
зладкава́най |
зладкава́наму |
зладкава́ным |
В. |
зладкава́ны (неадуш.) зладкава́нага (адуш.) |
зладкава́ную |
зладкава́нае |
зладкава́ныя (неадуш.) зладкава́ных (адуш.) |
Т. |
зладкава́ным |
зладкава́най зладкава́наю |
зладкава́ным |
зладкава́нымі |
М. |
зладкава́ным |
зладкава́най |
зладкава́ным |
зладкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
зладкава́ць
‘прывесці ў парадак, уладзіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зладку́ю |
зладку́ем |
2-я ас. |
зладку́еш |
зладку́еце |
3-я ас. |
зладку́е |
зладку́юць |
Прошлы час |
м. |
зладкава́ў |
зладкава́лі |
ж. |
зладкава́ла |
н. |
зладкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зладку́й |
зладку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зладкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зладко́ўваць
‘прыводзіць у парадак, уладжваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зладко́ўваю |
зладко́ўваем |
2-я ас. |
зладко́ўваеш |
зладко́ўваеце |
3-я ас. |
зладко́ўвае |
зладко́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
зладко́ўваў |
зладко́ўвалі |
ж. |
зладко́ўвала |
н. |
зладко́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зладко́ўвай |
зладко́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зладко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зла́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зла́днасць |
Р. |
зла́днасці |
Д. |
зла́днасці |
В. |
зла́днасць |
Т. |
зла́днасцю |
М. |
зла́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.