зверапрамысло́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зверапрамысло́вец |
зверапрамысло́ўцы |
Р. |
зверапрамысло́ўца |
зверапрамысло́ўцаў |
Д. |
зверапрамысло́ўцу |
зверапрамысло́ўцам |
В. |
зверапрамысло́ўца |
зверапрамысло́ўцаў |
Т. |
зверапрамысло́ўцам |
зверапрамысло́ўцамі |
М. |
зверапрамысло́ўцу |
зверапрамысло́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зверасаўга́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зверасаўга́с |
зверасаўга́сы |
Р. |
зверасаўга́са |
зверасаўга́саў |
Д. |
зверасаўга́су |
зверасаўга́сам |
В. |
зверасаўга́с |
зверасаўга́сы |
Т. |
зверасаўга́сам |
зверасаўга́самі |
М. |
зверасаўга́се |
зверасаўга́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Зве́раўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Зве́раўшчына |
Р. |
Зве́раўшчыны |
Д. |
Зве́раўшчыне |
В. |
Зве́раўшчыну |
Т. |
Зве́раўшчынай Зве́раўшчынаю |
М. |
Зве́раўшчыне |
зверафе́рма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зверафе́рма |
зверафе́рмы |
Р. |
зверафе́рмы |
зверафе́рм зверафе́рмаў |
Д. |
зверафе́рме |
зверафе́рмам |
В. |
зверафе́рму |
зверафе́рмы |
Т. |
зверафе́рмай зверафе́рмаю |
зверафе́рмамі |
М. |
зверафе́рме |
зверафе́рмах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зверая́шчар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зверая́шчар |
зверая́шчары |
Р. |
зверая́шчара |
зверая́шчараў |
Д. |
зверая́шчару |
зверая́шчарам |
В. |
зверая́шчара |
зверая́шчараў |
Т. |
зверая́шчарам |
зверая́шчарамі |
М. |
зверая́шчары |
зверая́шчарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
звербава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
звербава́ны |
звербава́ная |
звербава́нае |
звербава́ныя |
Р. |
звербава́нага |
звербава́най звербава́нае |
звербава́нага |
звербава́ных |
Д. |
звербава́наму |
звербава́най |
звербава́наму |
звербава́ным |
В. |
звербава́ны (неадуш.) звербава́нага (адуш.) |
звербава́ную |
звербава́нае |
звербава́ныя (неадуш.) звербава́ных (адуш.) |
Т. |
звербава́ным |
звербава́най звербава́наю |
звербава́ным |
звербава́нымі |
М. |
звербава́ным |
звербава́най |
звербава́ным |
звербава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
звербава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звярбу́ю |
звярбу́ем |
2-я ас. |
звярбу́еш |
звярбу́еце |
3-я ас. |
звярбу́е |
звярбу́юць |
Прошлы час |
м. |
звербава́ў |
звербава́лі |
ж. |
звербава́ла |
н. |
звербава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звярбу́й |
звярбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звербава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зве́ргнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зве́ргнуты |
зве́ргнутая |
зве́ргнутае |
зве́ргнутыя |
Р. |
зве́ргнутага |
зве́ргнутай зве́ргнутае |
зве́ргнутага |
зве́ргнутых |
Д. |
зве́ргнутаму |
зве́ргнутай |
зве́ргнутаму |
зве́ргнутым |
В. |
зве́ргнуты (неадуш.) зве́ргнутага (адуш.) |
зве́ргнутую |
зве́ргнутае |
зве́ргнутыя (неадуш.) зве́ргнутых (адуш.) |
Т. |
зве́ргнутым |
зве́ргнутай зве́ргнутаю |
зве́ргнутым |
зве́ргнутымі |
М. |
зве́ргнутым |
зве́ргнутай |
зве́ргнутым |
зве́ргнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зве́ргнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зве́ргнуты |
зве́ргнутая |
зве́ргнутае |
зве́ргнутыя |
Р. |
зве́ргнутага |
зве́ргнутай зве́ргнутае |
зве́ргнутага |
зве́ргнутых |
Д. |
зве́ргнутаму |
зве́ргнутай |
зве́ргнутаму |
зве́ргнутым |
В. |
зве́ргнуты (неадуш.) зве́ргнутага (адуш.) |
зве́ргнутую |
зве́ргнутае |
зве́ргнутыя (неадуш.) зве́ргнутых (адуш.) |
Т. |
зве́ргнутым |
зве́ргнутай зве́ргнутаю |
зве́ргнутым |
зве́ргнутымі |
М. |
зве́ргнутым |
зве́ргнутай |
зве́ргнутым |
зве́ргнутых |
Кароткая форма: зве́ргнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.