заапладзі́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заапладзі́рую |
заапладзі́руем |
| 2-я ас. |
заапладзі́руеш |
заапладзі́руеце |
| 3-я ас. |
заапладзі́руе |
заапладзі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
заапладзі́раваў |
заапладзі́равалі |
| ж. |
заапладзі́равала |
| н. |
заапладзі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заапладзі́руй |
заапладзі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заапладзі́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заарандава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заарандава́нне |
заарандава́нні |
| Р. |
заарандава́ння |
заарандава́нняў |
| Д. |
заарандава́нню |
заарандава́нням |
| В. |
заарандава́нне |
заарандава́нні |
| Т. |
заарандава́ннем |
заарандава́ннямі |
| М. |
заарандава́нні |
заарандава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
заарандава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заарандава́ны |
заарандава́ная |
заарандава́нае |
заарандава́ныя |
| Р. |
заарандава́нага |
заарандава́най заарандава́нае |
заарандава́нага |
заарандава́ных |
| Д. |
заарандава́наму |
заарандава́най |
заарандава́наму |
заарандава́ным |
| В. |
заарандава́ны (неадуш.) заарандава́нага (адуш.) |
заарандава́ную |
заарандава́нае |
заарандава́ныя (неадуш.) заарандава́ных (адуш.) |
| Т. |
заарандава́ным |
заарандава́най заарандава́наю |
заарандава́ным |
заарандава́нымі |
| М. |
заарандава́ным |
заарандава́най |
заарандава́ным |
заарандава́ных |
Кароткая форма: заарандава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заарандава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зааранду́ю |
зааранду́ем |
| 2-я ас. |
зааранду́еш |
зааранду́еце |
| 3-я ас. |
зааранду́е |
зааранду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заарандава́ў |
заарандава́лі |
| ж. |
заарандава́ла |
| н. |
заарандава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зааранду́й |
зааранду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заарандава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заарандо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заарандо́ваны |
заарандо́ваная |
заарандо́ванае |
заарандо́ваныя |
| Р. |
заарандо́ванага |
заарандо́ванай заарандо́ванае |
заарандо́ванага |
заарандо́ваных |
| Д. |
заарандо́ванаму |
заарандо́ванай |
заарандо́ванаму |
заарандо́ваным |
| В. |
заарандо́ваны заарандо́ванага |
заарандо́ваную |
заарандо́ванае |
заарандо́ваныя заарандо́ваных |
| Т. |
заарандо́ваным |
заарандо́ванай заарандо́ванаю |
заарандо́ваным |
заарандо́ванымі |
| М. |
заарандо́ваным |
заарандо́ванай |
заарандо́ваным |
заарандо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012.
заарандо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заарандо́ваны |
заарандо́ваная |
заарандо́ванае |
заарандо́ваныя |
| Р. |
заарандо́ванага |
заарандо́ванай заарандо́ванае |
заарандо́ванага |
заарандо́ваных |
| Д. |
заарандо́ванаму |
заарандо́ванай |
заарандо́ванаму |
заарандо́ваным |
| В. |
заарандо́ваны заарандо́ванага |
заарандо́ваную |
заарандо́ванае |
заарандо́ваныя заарандо́ваных |
| Т. |
заарандо́ваным |
заарандо́ванай заарандо́ванаю |
заарандо́ваным |
заарандо́ванымі |
| М. |
заарандо́ваным |
заарандо́ванай |
заарандо́ваным |
заарандо́ваных |
Кароткая форма: заарандо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012.
заарандо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заарандо́ўваю |
заарандо́ўваем |
| 2-я ас. |
заарандо́ўваеш |
заарандо́ўваеце |
| 3-я ас. |
заарандо́ўвае |
заарандо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заарандо́ўваў |
заарандо́ўвалі |
| ж. |
заарандо́ўвала |
| н. |
заарандо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заарандо́ўвай |
заарандо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заарандо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заара́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заара́ны |
заара́ная |
заара́нае |
заара́ныя |
| Р. |
заара́нага |
заара́най заара́нае |
заара́нага |
заара́ных |
| Д. |
заара́наму |
заара́най |
заара́наму |
заара́ным |
| В. |
заара́ны (неадуш.) заара́нага (адуш.) |
заара́ную |
заара́нае |
заара́ныя (неадуш.) заара́ных (адуш.) |
| Т. |
заара́ным |
заара́най заара́наю |
заара́ным |
заара́нымі |
| М. |
заара́ным |
заара́най |
заара́ным |
заара́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заара́ны |
заара́ная |
заара́нае |
заара́ныя |
| Р. |
заара́нага |
заара́най заара́нае |
заара́нага |
заара́ных |
| Д. |
заара́наму |
заара́най |
заара́наму |
заара́ным |
| В. |
заара́ны (неадуш.) заара́нага (адуш.) |
заара́ную |
заара́нае |
заара́ныя (неадуш.) заара́ных (адуш.) |
| Т. |
заара́ным |
заара́най заара́наю |
заара́ным |
заара́нымі |
| М. |
заара́ным |
заара́най |
заара́ным |
заара́ных |
Кароткая форма: заара́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.