заарандава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
заарандава́нне | заарандава́нні | |
заарандава́ння | заарандава́нняў | |
заарандава́нню | заарандава́нням | |
заарандава́нне | заарандава́нні | |
заарандава́ннем | заарандава́ннямі | |
заарандава́нні | заарандава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)