Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
вгджзйклмнпрсўфхцш

е́зджы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. е́зджы е́зджая е́зджае е́зджыя
Р. е́зджага е́зджай
е́зджае		 е́зджага е́зджых
Д. е́зджаму е́зджай е́зджаму е́зджым
В. е́зджы (неадуш.)
е́зджага (адуш.)		 е́зджую е́зджае е́зджыя (неадуш.)
е́зджых (адуш.)
Т. е́зджым е́зджай
е́зджаю		 е́зджым е́зджымі
М. е́зджым е́зджай е́зджым е́зджых

Крыніцы: piskunou2012.

е́здзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. е́здзіцца -
Прошлы час
м. - -
ж. е́здзілася
н. е́здзілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

е́здзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. е́зджу е́здзім
2-я ас. е́здзіш е́здзіце
3-я ас. е́здзіць е́здзяць
Прошлы час
м. е́здзіў е́здзілі
ж. е́здзіла
н. е́здзіла
Загадны лад
2-я ас. е́здзі е́здзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час е́здзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

е́здка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. е́здка е́здкі
Р. е́здкі е́здак
Д. е́здцы е́здкам
В. е́здку е́здкі
Т. е́здкай
е́здкаю		 е́здкамі
М. е́здцы е́здках

Крыніцы: piskunou2012.

езуі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. езуі́т езуі́ты
Р. езуі́та езуі́таў
Д. езуі́ту езуі́там
В. езуі́та езуі́таў
Т. езуі́там езуі́тамі
М. езуі́це езуі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

езуі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. езуі́тка езуі́ткі
Р. езуі́ткі езуі́так
Д. езуі́тцы езуі́ткам
В. езуі́тку езуі́так
Т. езуі́ткай
езуі́ткаю		 езуі́ткамі
М. езуі́тцы езуі́тках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

езуі́тнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. езуі́тнічаю езуі́тнічаем
2-я ас. езуі́тнічаеш езуі́тнічаеце
3-я ас. езуі́тнічае езуі́тнічаюць
Прошлы час
м. езуі́тнічаў езуі́тнічалі
ж. езуі́тнічала
н. езуі́тнічала
Загадны лад
2-я ас. езуі́тнічай езуі́тнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час езуі́тнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

езуіты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. езуіты́зм
Р. езуіты́зму
Д. езуіты́зму
В. езуіты́зм
Т. езуіты́змам
М. езуіты́зме

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

езуі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. езуі́цкі езуі́цкая езуі́цкае езуі́цкія
Р. езуі́цкага езуі́цкай
езуі́цкае		 езуі́цкага езуі́цкіх
Д. езуі́цкаму езуі́цкай езуі́цкаму езуі́цкім
В. езуі́цкі (неадуш.)
езуі́цкага (адуш.)		 езуі́цкую езуі́цкае езуі́цкія (неадуш.)
езуі́цкіх (адуш.)
Т. езуі́цкім езуі́цкай
езуі́цкаю		 езуі́цкім езуі́цкімі
М. езуі́цкім езуі́цкай езуі́цкім езуі́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

езуі́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. езуі́цтва
Р. езуі́цтва
Д. езуі́цтву
В. езуі́цтва
Т. езуі́цтвам
М. езуі́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.