езуі́тнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. езуі́тнічаю езуі́тнічаем
2-я ас. езуі́тнічаеш езуі́тнічаеце
3-я ас. езуі́тнічае езуі́тнічаюць
Прошлы час
м. езуі́тнічаў езуі́тнічалі
ж. езуі́тнічала
н. езуі́тнічала
Загадны лад
2-я ас. езуі́тнічай езуі́тнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час езуі́тнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)