Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
авгмоуыэ

джо́гнуць

‘стукнуць, ударыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. джо́гну джо́гнем
2-я ас. джо́гнеш джо́гнеце
3-я ас. джо́гне джо́гнуць
Прошлы час
м. джо́гнуў джо́гнулі
ж. джо́гнула
н. джо́гнула
Загадны лад
2-я ас. джо́гні джо́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час джо́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Джо́зеф

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Джо́зеф Джо́зефы
Р. Джо́зефа Джо́зефаў
Д. Джо́зефу Джо́зефам
В. Джо́зефа Джо́зефаў
Т. Джо́зефам Джо́зефамі
М. Джо́зефе Джо́зефах

джо́йсаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. джо́йсаўскі джо́йсаўская джо́йсаўскае джо́йсаўскія
Р. джо́йсаўскага джо́йсаўскай
джо́йсаўскае		 джо́йсаўскага джо́йсаўскіх
Д. джо́йсаўскаму джо́йсаўскай джо́йсаўскаму джо́йсаўскім
В. джо́йсаўскі (неадуш.)
джо́йсаўскага (адуш.)		 джо́йсаўскую джо́йсаўскае джо́йсаўскія (неадуш.)
джо́йсаўскіх (адуш.)
Т. джо́йсаўскім джо́йсаўскай
джо́йсаўскаю		 джо́йсаўскім джо́йсаўскімі
М. джо́йсаўскім джо́йсаўскай джо́йсаўскім джо́йсаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

джо́йстык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. джо́йстык джо́йстыкі
Р. джо́йстыка джо́йстыкаў
Д. джо́йстыку джо́йстыкам
В. джо́йстык джо́йстыкі
Т. джо́йстыкам джо́йстыкамі
М. джо́йстыку джо́йстыках

Крыніцы: piskunou2012.

джо́йсцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. джо́йсцік джо́йсцікі
Р. джо́йсціка джо́йсцікаў
Д. джо́йсціку джо́йсцікам
В. джо́йсцік джо́йсцікі
Т. джо́йсцікам джо́йсцікамі
М. джо́йсціку джо́йсціках

Крыніцы: sbm2012.

джо́кер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. джо́кер джо́керы
Р. джо́кера джо́кераў
Д. джо́керу джо́керам
В. джо́кер джо́керы
Т. джо́керам джо́керамі
М. джо́керы джо́керах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Джо́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Джо́н Джо́ны
Р. Джо́на Джо́наў
Д. Джо́ну Джо́нам
В. Джо́на Джо́наў
Т. Джо́нам Джо́намі
М. Джо́не Джо́нах

Джо́натан

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Джо́натан Джо́натаны
Р. Джо́натана Джо́натанаў
Д. Джо́натану Джо́натанам
В. Джо́натана Джо́натанаў
Т. Джо́натанам Джо́натанамі
М. Джо́натане Джо́натанах

Джо́ні

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. Джо́ні Джо́ні
Р. Джо́ні Джо́ні
Д. Джо́ні Джо́ні
В. Джо́ні Джо́ні
Т. Джо́ні Джо́ні
М. Джо́ні Джо́ні

джо́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. джо́нка джо́нкі
Р. джо́нкі джо́нак
Д. джо́нцы джо́нкам
В. джо́нку джо́нкі
Т. джо́нкай
джо́нкаю		 джо́нкамі
М. джо́нцы джо́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.