джо́гнуць

‘стукнуць, ударыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. джо́гну джо́гнем
2-я ас. джо́гнеш джо́гнеце
3-я ас. джо́гне джо́гнуць
Прошлы час
м. джо́гнуў джо́гнулі
ж. джо́гнула
н. джо́гнула
Загадны лад
2-я ас. джо́гні джо́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час джо́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)