Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вы́чварыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чвару вы́чварым
2-я ас. вы́чварыш вы́чварыце
3-я ас. вы́чварыць вы́чвараць
Прошлы час
м. вы́чварыў вы́чварылі
ж. вы́чварыла
н. вы́чварыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чварыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вычварэ́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вычварэ́нка вычварэ́нкі
Р. вычварэ́нкі вычварэ́нак
Д. вычварэ́нцы вычварэ́нкам
В. вычварэ́нку вычварэ́нак
Т. вычварэ́нкай
вычварэ́нкаю
вычварэ́нкамі
М. вычварэ́нцы вычварэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.

вычварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вычварэ́нне вычварэ́нні
Р. вычварэ́ння вычварэ́нняў
Д. вычварэ́нню вычварэ́нням
В. вычварэ́нне вычварэ́нні
Т. вычварэ́ннем вычварэ́ннямі
М. вычварэ́нні вычварэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

вычварэ́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вычварэ́нскі вычварэ́нская вычварэ́нскае вычварэ́нскія
Р. вычварэ́нскага вычварэ́нскай
вычварэ́нскае
вычварэ́нскага вычварэ́нскіх
Д. вычварэ́нскаму вычварэ́нскай вычварэ́нскаму вычварэ́нскім
В. вычварэ́нскі (неадуш.)
вычварэ́нскага (адуш.)
вычварэ́нскую вычварэ́нскае вычварэ́нскія (неадуш.)
вычварэ́нскіх (адуш.)
Т. вычварэ́нскім вычварэ́нскай
вычварэ́нскаю
вычварэ́нскім вычварэ́нскімі
М. вычварэ́нскім вычварэ́нскай вычварэ́нскім вычварэ́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вычварэ́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вычварэ́нства вычварэ́нствы
Р. вычварэ́нства вычварэ́нстваў
Д. вычварэ́нству вычварэ́нствам
В. вычварэ́нства вычварэ́нствы
Т. вычварэ́нствам вычварэ́нствамі
М. вычварэ́нстве вычварэ́нствах

Крыніцы: piskunou2012.

вы́членены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́членены вы́члененая вы́члененае вы́члененыя
Р. вы́члененага вы́члененай
вы́члененае
вы́члененага вы́члененых
Д. вы́члененаму вы́члененай вы́члененаму вы́члененым
В. вы́членены (неадуш.)
вы́члененага (адуш.)
вы́члененую вы́члененае вы́члененыя (неадуш.)
вы́члененых (адуш.)
Т. вы́члененым вы́члененай
вы́члененаю
вы́члененым вы́члененымі
М. вы́члененым вы́члененай вы́члененым вы́члененых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вы́членены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́членены вы́члененая вы́члененае вы́члененыя
Р. вы́члененага вы́члененай
вы́члененае
вы́члененага вы́члененых
Д. вы́члененаму вы́члененай вы́члененаму вы́члененым
В. вы́членены (неадуш.)
вы́члененага (адуш.)
вы́члененую вы́члененае вы́члененыя (неадуш.)
вы́члененых (адуш.)
Т. вы́члененым вы́члененай
вы́члененаю
вы́члененым вы́члененымі
М. вы́члененым вы́члененай вы́члененым вы́члененых

Кароткая форма: вы́членена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вы́членіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́членіцца вы́членяцца
Прошлы час
м. вы́членіўся вы́членіліся
ж. вы́членілася
н. вы́членілася
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́членіўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вы́членіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́членю вы́членім
2-я ас. вы́членіш вы́членіце
3-я ас. вы́членіць вы́членяць
Прошлы час
м. вы́членіў вы́членілі
ж. вы́членіла
н. вы́членіла
Загадны лад
2-я ас. вы́члені вы́членіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́членіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вычляне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вычляне́нне
Р. вычляне́ння
Д. вычляне́нню
В. вычляне́нне
Т. вычляне́ннем
М. вычляне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.