вы́чубіць
‘натузаць за валасы, пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́чублю | вы́чубім | |
| вы́чубіш | вы́чубіце | |
| вы́чубіць | вы́чубяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́чубіў | вы́чубілі | |
| вы́чубіла | ||
| вы́чубіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́чубі | вы́чубіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́чубіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)