Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Высакапо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

высакапо́рысты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	высакапо́рысты	высакапо́рыстая	высакапо́рыстае	высакапо́рыстыя
Р.	высакапо́рыстага	высакапо́рыстай высакапо́рыстае	высакапо́рыстага	высакапо́рыстых
Д.	высакапо́рыстаму	высакапо́рыстай	высакапо́рыстаму	высакапо́рыстым
В.	высакапо́рысты (неадуш.) высакапо́рыстага (адуш.)	высакапо́рыстую	высакапо́рыстае	высакапо́рыстыя (неадуш.) высакапо́рыстых (адуш.)
Т.	высакапо́рыстым	высакапо́рыстай высакапо́рыстаю	высакапо́рыстым	высакапо́рыстымі
М.	высакапо́рыстым	высакапо́рыстай	высакапо́рыстым	высакапо́рыстых

Крыніцы: piskunou2012.

высакапро́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	высакапро́бны	высакапро́бная	высакапро́бнае	высакапро́бныя
Р.	высакапро́бнага	высакапро́бнай высакапро́бнае	высакапро́бнага	высакапро́бных
Д.	высакапро́бнаму	высакапро́бнай	высакапро́бнаму	высакапро́бным
В.	высакапро́бны (неадуш.) высакапро́бнага (адуш.)	высакапро́бную	высакапро́бнае	высакапро́бныя (неадуш.) высакапро́бных (адуш.)
Т.	высакапро́бным	высакапро́бнай высакапро́бнаю	высакапро́бным	высакапро́бнымі
М.	высакапро́бным	высакапро́бнай	высакапро́бным	высакапро́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

высакара́нгавы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	высакара́нгавы	высакара́нгавая	высакара́нгавае	высакара́нгавыя
Р.	высакара́нгавага	высакара́нгавай высакара́нгавае	высакара́нгавага	высакара́нгавых
Д.	высакара́нгаваму	высакара́нгавай	высакара́нгаваму	высакара́нгавым
В.	высакара́нгавы (неадуш.) высакара́нгавага (адуш.)	высакара́нгавую	высакара́нгавае	высакара́нгавыя (неадуш.) высакара́нгавых (адуш.)
Т.	высакара́нгавым	высакара́нгавай высакара́нгаваю	высакара́нгавым	высакара́нгавымі
М.	высакара́нгавым	высакара́нгавай	высакара́нгавым	высакара́нгавых

Крыніцы: piskunou2012.

высакаро́ддзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

высакаро́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
высакаро́дна	высакаро́дней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

высакаро́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

высакаро́дніць

‘надаваць высакароднасць каму-небудзь, чаму-небудзь; быць высакародным’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

высакаро́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	высакаро́дны	высакаро́дная	высакаро́днае	высакаро́дныя
Р.	высакаро́днага	высакаро́днай высакаро́днае	высакаро́днага	высакаро́дных
Д.	высакаро́днаму	высакаро́днай	высакаро́днаму	высакаро́дным
В.	высакаро́дны (неадуш.) высакаро́днага (адуш.)	высакаро́дную	высакаро́днае	высакаро́дныя (неадуш.) высакаро́дных (адуш.)
Т.	высакаро́дным	высакаро́днай высакаро́днаю	высакаро́дным	высакаро́днымі
М.	высакаро́дным	высакаро́днай	высакаро́дным	высакаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

высакаро́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum