высакаро́дніць
‘надаваць высакароднасць каму-небудзь, чаму-небудзь; быць высакародным’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| высакаро́дню | высакаро́днім | |
| высакаро́дніш | высакаро́дніце | |
| высакаро́дніць | высакаро́дняць | |
| Прошлы час | ||
| высакаро́дніў | высакаро́днілі | |
| высакаро́дніла | ||
| высакаро́дніла | ||
| Загадны лад | ||
| высакаро́дні | высакаро́дніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| высакаро́днячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)