Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

венірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. веніру́ю веніру́ем
2-я ас. веніру́еш веніру́еце
3-я ас. веніру́е веніру́юць
Прошлы час
м. венірава́ў венірава́лі
ж. венірава́ла
н. венірава́ла
Загадны лад
2-я ас. веніру́й веніру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час веніру́ючы

Крыніцы: dzsl2007.

венірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. веніру́ю веніру́ем
2-я ас. веніру́еш веніру́еце
3-я ас. веніру́е веніру́юць
Прошлы час
м. венірава́ў венірава́лі
ж. венірава́ла
н. венірава́ла
Загадны лад
2-я ас. веніру́й веніру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час веніру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

венірава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. веніру́ю веніру́ем
2-я ас. веніру́еш веніру́еце
3-я ас. веніру́е веніру́юць
Прошлы час
м. венірава́ў венірава́лі
ж. венірава́ла
н. венірава́ла
Загадны лад
2-я ас. веніру́й веніру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час венірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

венны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. венны венная веннае венныя
Р. веннага веннай
веннае		 веннага венных
Д. веннаму веннай веннаму венным
В. венны
веннага		 венную веннае венныя
Т. венным веннай
веннаю		 венным веннымі
М. венным веннай венным венных

вено́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вено́зны вено́зная вено́знае вено́зныя
Р. вено́знага вено́знай
вено́знае		 вено́знага вено́зных
Д. вено́знаму вено́знай вено́знаму вено́зным
В. вено́зны (неадуш.)
вено́знага (адуш.)		 вено́зную вено́знае вено́зныя (неадуш.)
вено́зных (адуш.)
Т. вено́зным вено́знай
вено́знаю		 вено́зным вено́знымі
М. вено́зным вено́знай вено́зным вено́зных

Крыніцы: piskunou2012.

Венсампо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Венсампо́лле
Р. Венсампо́лля
Д. Венсампо́ллю
В. Венсампо́лле
Т. Венсампо́ллем
М. Венсампо́ллі

ве́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́нскі ве́нская ве́нскае ве́нскія
Р. ве́нскага ве́нскай
ве́нскае		 ве́нскага ве́нскіх
Д. ве́нскаму ве́нскай ве́нскаму ве́нскім
В. ве́нскі (неадуш.)
ве́нскага (адуш.)		 ве́нскую ве́нскае ве́нскія (неадуш.)
ве́нскіх (адуш.)
Т. ве́нскім ве́нскай
ве́нскаю		 ве́нскім ве́нскімі
М. ве́нскім ве́нскай ве́нскім ве́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Ве́нта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ве́нта
Р. Ве́нты
Д. Ве́нце
В. Ве́нту
Т. Ве́нтай
Ве́нтаю
М. Ве́нце

вентра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вентра́льны вентра́льная вентра́льнае вентра́льныя
Р. вентра́льнага вентра́льнай
вентра́льнае		 вентра́льнага вентра́льных
Д. вентра́льнаму вентра́льнай вентра́льнаму вентра́льным
В. вентра́льны (неадуш.)
вентра́льнага (адуш.)		 вентра́льную вентра́льнае вентра́льныя (неадуш.)
вентра́льных (адуш.)
Т. вентра́льным вентра́льнай
вентра́льнаю		 вентра́льным вентра́льнымі
М. вентра́льным вентра́льнай вентра́льным вентра́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ве́нтспілскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́нтспілскі ве́нтспілская ве́нтспілскае ве́нтспілскія
Р. ве́нтспілскага ве́нтспілскай
ве́нтспілскае		 ве́нтспілскага ве́нтспілскіх
Д. ве́нтспілскаму ве́нтспілскай ве́нтспілскаму ве́нтспілскім
В. ве́нтспілскі (неадуш.)
ве́нтспілскага (адуш.)		 ве́нтспілскую ве́нтспілскае ве́нтспілскія (неадуш.)
ве́нтспілскіх (адуш.)
Т. ве́нтспілскім ве́нтспілскай
ве́нтспілскаю		 ве́нтспілскім ве́нтспілскімі
М. ве́нтспілскім ве́нтспілскай ве́нтспілскім ве́нтспілскіх

Крыніцы: piskunou2012.