угамава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угамава́ны |
угамава́ная |
угамава́нае |
угамава́ныя |
| Р. |
угамава́нага |
угамава́най угамава́нае |
угамава́нага |
угамава́ных |
| Д. |
угамава́наму |
угамава́най |
угамава́наму |
угамава́ным |
| В. |
угамава́ны (неадуш.) угамава́нага (адуш.) |
угамава́ную |
угамава́нае |
угамава́ныя (неадуш.) угамава́ных (адуш.) |
| Т. |
угамава́ным |
угамава́най угамава́наю |
угамава́ным |
угамава́нымі |
| М. |
угамава́ным |
угамава́най |
угамава́ным |
угамава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угамава́ны |
угамава́ная |
угамава́нае |
угамава́ныя |
| Р. |
угамава́нага |
угамава́най угамава́нае |
угамава́нага |
угамава́ных |
| Д. |
угамава́наму |
угамава́най |
угамава́наму |
угамава́ным |
| В. |
угамава́ны (неадуш.) угамава́нага (адуш.) |
угамава́ную |
угамава́нае |
угамава́ныя (неадуш.) угамава́ных (адуш.) |
| Т. |
угамава́ным |
угамава́най угамава́наю |
угамава́ным |
угамава́нымі |
| М. |
угамава́ным |
угамава́най |
угамава́ным |
угамава́ных |
Кароткая форма: угамава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угаму́юся |
угаму́емся |
| 2-я ас. |
угаму́ешся |
угаму́ецеся |
| 3-я ас. |
угаму́ецца |
угаму́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
угамава́ўся |
угамава́ліся |
| ж. |
угамава́лася |
| н. |
угамава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угаму́йся |
угаму́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
угамава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угаму́ю |
угаму́ем |
| 2-я ас. |
угаму́еш |
угаму́еце |
| 3-я ас. |
угаму́е |
угаму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
угамава́ў |
угамава́лі |
| ж. |
угамава́ла |
| н. |
угамава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угаму́й |
угаму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
угамава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамані́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угаманю́ся |
угамо́німся |
| 2-я ас. |
угамо́нішся |
угамо́ніцеся |
| 3-я ас. |
угамо́ніцца |
угамо́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
угамані́ўся |
угамані́ліся |
| ж. |
угамані́лася |
| н. |
угамані́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угамані́ся |
угамані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
угамані́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угаманю́ |
угамо́нім |
| 2-я ас. |
угамо́ніш |
угамо́ніце |
| 3-я ас. |
угамо́ніць |
угамо́няць |
| Прошлы час |
| м. |
угамані́ў |
угамані́лі |
| ж. |
угамані́ла |
| н. |
угамані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угамані́ |
угамані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
угамані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
угамо́н |
| Р. |
угамо́ну |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамо́нены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угамо́нены |
угамо́неная |
угамо́ненае |
угамо́неныя |
| Р. |
угамо́ненага |
угамо́ненай угамо́ненае |
угамо́ненага |
угамо́неных |
| Д. |
угамо́ненаму |
угамо́ненай |
угамо́ненаму |
угамо́неным |
| В. |
угамо́нены (неадуш.) угамо́ненага (адуш.) |
угамо́неную |
угамо́ненае |
угамо́неныя (неадуш.) угамо́неных (адуш.) |
| Т. |
угамо́неным |
угамо́ненай угамо́ненаю |
угамо́неным |
угамо́ненымі |
| М. |
угамо́неным |
угамо́ненай |
угамо́неным |
угамо́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
угамо́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угамо́нены |
угамо́неная |
угамо́ненае |
угамо́неныя |
| Р. |
угамо́ненага |
угамо́ненай угамо́ненае |
угамо́ненага |
угамо́неных |
| Д. |
угамо́ненаму |
угамо́ненай |
угамо́ненаму |
угамо́неным |
| В. |
угамо́нены (неадуш.) угамо́ненага (адуш.) |
угамо́неную |
угамо́ненае |
угамо́неныя (неадуш.) угамо́неных (адуш.) |
| Т. |
угамо́неным |
угамо́ненай угамо́ненаю |
угамо́неным |
угамо́ненымі |
| М. |
угамо́неным |
угамо́ненай |
угамо́неным |
угамо́неных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
угамо́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угамо́нены |
угамо́неная |
угамо́ненае |
угамо́неныя |
| Р. |
угамо́ненага |
угамо́ненай угамо́ненае |
угамо́ненага |
угамо́неных |
| Д. |
угамо́ненаму |
угамо́ненай |
угамо́ненаму |
угамо́неным |
| В. |
угамо́нены (неадуш.) угамо́ненага (адуш.) |
угамо́неную |
угамо́ненае |
угамо́неныя (неадуш.) угамо́неных (адуш.) |
| Т. |
угамо́неным |
угамо́ненай угамо́ненаю |
угамо́неным |
угамо́ненымі |
| М. |
угамо́неным |
угамо́ненай |
угамо́неным |
угамо́неных |
Кароткая форма: угамо́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.