трасо́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трасо́чнік |
трасо́чнікі |
Р. |
трасо́чніку |
трасо́чнікаў |
Д. |
трасо́чніку |
трасо́чнікам |
В. |
трасо́чнік |
трасо́чнікі |
Т. |
трасо́чнікам |
трасо́чнікамі |
М. |
трасо́чніку |
трасо́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
тра́ст
‘давернае кіраванне маёмасцю’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тра́ст |
Р. |
тра́сту |
Д. |
тра́сту |
В. |
тра́ст |
Т. |
тра́стам |
М. |
тра́сце |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
тра́ст
‘дакумент; арганізацыя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тра́ст |
тра́сты |
Р. |
тра́ста |
тра́стаў |
Д. |
тра́сту |
тра́стам |
В. |
тра́ст |
тра́сты |
Т. |
тра́стам |
тра́стамі |
М. |
тра́сце |
тра́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
траста́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
траста́ |
Р. |
трасты́ |
Д. |
трасце́ |
В. |
трасту́ |
Т. |
трасто́й трасто́ю |
М. |
трасце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тра́ставы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тра́ставы |
тра́ставая |
тра́ставае |
тра́ставыя |
Р. |
тра́ставага |
тра́ставай тра́ставае |
тра́ставага |
тра́ставых |
Д. |
тра́ставаму |
тра́ставай |
тра́ставаму |
тра́ставым |
В. |
тра́ставы (неадуш.) тра́ставага (адуш.) |
тра́ставую |
тра́ставае |
тра́ставыя (неадуш.) тра́ставых (адуш.) |
Т. |
тра́ставым |
тра́ставай тра́ставаю |
тра́ставым |
тра́ставымі |
М. |
тра́ставым |
тра́ставай |
тра́ставым |
тра́ставых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
траст-фо́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
траст-фо́нд |
траст-фо́нды |
Р. |
траст-фо́нду |
траст-фо́ндаў |
Д. |
траст-фо́нду |
траст-фо́ндам |
В. |
траст-фо́нд |
траст-фо́нды |
Т. |
траст-фо́ндам |
траст-фо́ндамі |
М. |
траст-фо́ндзе |
траст-фо́ндах |
Крыніцы:
piskunou2012.
трасу́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трасу́н |
трасуны́ |
Р. |
трасуна́ |
трасуно́ў |
Д. |
трасуну́ |
трасуна́м |
В. |
трасу́н |
трасуны́ |
Т. |
трасуно́м |
трасуна́мі |
М. |
трасуне́ |
трасуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трасу́ха
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
трасу́ха |
Р. |
трасу́хі |
Д. |
трасу́се |
В. |
трасу́ху |
Т. |
трасу́хай трасу́хаю |
М. |
трасу́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трасу́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
трасу́часць |
Р. |
трасу́часці |
Д. |
трасу́часці |
В. |
трасу́часць |
Т. |
трасу́часцю |
М. |
трасу́часці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.