трасо́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трасо́чнік | трасо́чнікі | |
| трасо́чніку | трасо́чнікаў | |
| трасо́чніку | трасо́чнікам | |
| трасо́чнік | трасо́чнікі | |
| трасо́чнікам | трасо́чнікамі | |
| трасо́чніку | трасо́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)