насу́рмлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насу́рмлены |
насу́рмленая |
насу́рмленае |
насу́рмленыя |
| Р. |
насу́рмленага |
насу́рмленай
насу́рмленае |
насу́рмленага |
насу́рмленых |
| Д. |
насу́рмленаму |
насу́рмленай |
насу́рмленаму |
насу́рмленым |
| В. |
насу́рмлены (неадуш.)
насу́рмленага (адуш.) |
насу́рмленую |
насу́рмленае |
насу́рмленыя (неадуш.)
насу́рмленых (адуш.) |
| Т. |
насу́рмленым |
насу́рмленай
насу́рмленаю |
насу́рмленым |
насу́рмленымі |
| М. |
насу́рмленым |
насу́рмленай |
насу́рмленым |
насу́рмленых |
Кароткая форма: насу́рмлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
насуро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насуро́чаны |
насуро́чаная |
насуро́чанае |
насуро́чаныя |
| Р. |
насуро́чанага |
насуро́чанай
насуро́чанае |
насуро́чанага |
насуро́чаных |
| Д. |
насуро́чанаму |
насуро́чанай |
насуро́чанаму |
насуро́чаным |
| В. |
насуро́чаны (неадуш.)
насуро́чанага (адуш.) |
насуро́чаную |
насуро́чанае |
насуро́чаныя (неадуш.)
насуро́чаных (адуш.) |
| Т. |
насуро́чаным |
насуро́чанай
насуро́чанаю |
насуро́чаным |
насуро́чанымі |
| М. |
насуро́чаным |
насуро́чанай |
насуро́чаным |
насуро́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
насуро́чыць
‘прынесці няшчасце, пашкодзіць каму-небудзь, чаму-небудзь (насурочыць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насуро́чу |
насуро́чым |
| 2-я ас. |
насуро́чыш |
насуро́чыце |
| 3-я ас. |
насуро́чыць |
насуро́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насуро́чыў |
насуро́чылі |
| ж. |
насуро́чыла |
| н. |
насуро́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насуро́ч |
насуро́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насуро́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
насу́сліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насу́сліваю |
насу́сліваем |
| 2-я ас. |
насу́сліваеш |
насу́сліваеце |
| 3-я ас. |
насу́слівае |
насу́сліваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насу́сліваў |
насу́слівалі |
| ж. |
насу́слівала |
| н. |
насу́слівала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насу́слівай |
насу́слівайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
насу́сліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
насу́сліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насу́слю |
насу́слім |
| 2-я ас. |
насу́сліш |
насу́сліце |
| 3-я ас. |
насу́сліць |
насу́сляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насу́сліў |
насу́слілі |
| ж. |
насу́сліла |
| н. |
насу́сліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насу́слі |
насу́сліце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насу́сліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
насу́страч
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
насу́страч
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| насу́страч |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
насу́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
насу́ха |
насу́хі |
| Р. |
насу́хі |
насу́х |
| Д. |
насу́се |
насу́хам |
| В. |
насу́ху |
насу́х |
| Т. |
насу́хай
насу́хаю |
насу́хамі |
| М. |
насу́се |
насу́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.