Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

неўспрыма́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўспрыма́льны неўспрыма́льная неўспрыма́льнае неўспрыма́льныя
Р. неўспрыма́льнага неўспрыма́льнай
неўспрыма́льнае
неўспрыма́льнага неўспрыма́льных
Д. неўспрыма́льнаму неўспрыма́льнай неўспрыма́льнаму неўспрыма́льным
В. неўспрыма́льны (неадуш.)
неўспрыма́льнага (адуш.)
неўспрыма́льную неўспрыма́льнае неўспрыма́льныя (неадуш.)
неўспрыма́льных (адуш.)
Т. неўспрыма́льным неўспрыма́льнай
неўспрыма́льнаю
неўспрыма́льным неўспрыма́льнымі
М. неўспрыма́льным неўспрыма́льнай неўспрыма́льным неўспрыма́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неўспрыма́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўспрыма́льны неўспрыма́льная неўспрыма́льнае неўспрыма́льныя
Р. неўспрыма́льнага неўспрыма́льнай
неўспрыма́льнае
неўспрыма́льнага неўспрыма́льных
Д. неўспрыма́льнаму неўспрыма́льнай неўспрыма́льнаму неўспрыма́льным
В. неўспрыма́льны (неадуш.)
неўспрыма́льнага (адуш.)
неўспрыма́льную неўспрыма́льнае неўспрыма́льныя (неадуш.)
неўспрыма́льных (адуш.)
Т. неўспрыма́льным неўспрыма́льнай
неўспрыма́льнаю
неўспрыма́льным неўспрыма́льнымі
М. неўспрыма́льным неўспрыма́льнай неўспрыма́льным неўспрыма́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неўспрыма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. неўспрыма́нне
Р. неўспрыма́ння
Д. неўспрыма́нню
В. неўспрыма́нне
Т. неўспрыма́ннем
М. неўспрыма́нні

Крыніцы: piskunou2012.

неўспрыня́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. неўспрыня́цце
Р. неўспрыня́цця
Д. неўспрыня́ццю
В. неўспрыня́цце
Т. неўспрыня́ццем
М. неўспрыня́цці

Крыніцы: piskunou2012.

неўсталява́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўсталява́льны неўсталява́льная неўсталява́льнае неўсталява́льныя
Р. неўсталява́льнага неўсталява́льнай
неўсталява́льнае
неўсталява́льнага неўсталява́льных
Д. неўсталява́льнаму неўсталява́льнай неўсталява́льнаму неўсталява́льным
В. неўсталява́льны (неадуш.)
неўсталява́льнага (адуш.)
неўсталява́льную неўсталява́льнае неўсталява́льныя (неадуш.)
неўсталява́льных (адуш.)
Т. неўсталява́льным неўсталява́льнай
неўсталява́льнаю
неўсталява́льным неўсталява́льнымі
М. неўсталява́льным неўсталява́льнай неўсталява́льным неўсталява́льных

Крыніцы: piskunou2012.

неўсталява́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неўсталява́насць
Р. неўсталява́насці
Д. неўсталява́насці
В. неўсталява́насць
Т. неўсталява́насцю
М. неўсталява́насці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

неўсталява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўсталява́ны неўсталява́ная неўсталява́нае неўсталява́ныя
Р. неўсталява́нага неўсталява́най
неўсталява́нае
неўсталява́нага неўсталява́ных
Д. неўсталява́наму неўсталява́най неўсталява́наму неўсталява́ным
В. неўсталява́ны (неадуш.)
неўсталява́нага (адуш.)
неўсталява́ную неўсталява́нае неўсталява́ныя (неадуш.)
неўсталява́ных (адуш.)
Т. неўсталява́ным неўсталява́най
неўсталява́наю
неўсталява́ным неўсталява́нымі
М. неўсталява́ным неўсталява́най неўсталява́ным неўсталява́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неўсталява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўсталява́ны неўсталява́ная неўсталява́нае неўсталява́ныя
Р. неўсталява́нага неўсталява́най
неўсталява́нае
неўсталява́нага неўсталява́ных
Д. неўсталява́наму неўсталява́най неўсталява́наму неўсталява́ным
В. неўсталява́ны (неадуш.)
неўсталява́нага (адуш.)
неўсталява́ную неўсталява́нае неўсталява́ныя (неадуш.)
неўсталява́ных (адуш.)
Т. неўсталява́ным неўсталява́най
неўсталява́наю
неўсталява́ным неўсталява́нымі
М. неўсталява́ным неўсталява́най неўсталява́ным неўсталява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

неўстано́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неўстано́ўленасць
Р. неўстано́ўленасці
Д. неўстано́ўленасці
В. неўстано́ўленасць
Т. неўстано́ўленасцю
М. неўстано́ўленасці

Крыніцы: piskunou2012.

неўстано́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўстано́ўлены неўстано́ўленая неўстано́ўленае неўстано́ўленыя
Р. неўстано́ўленага неўстано́ўленай
неўстано́ўленае
неўстано́ўленага неўстано́ўленых
Д. неўстано́ўленаму неўстано́ўленай неўстано́ўленаму неўстано́ўленым
В. неўстано́ўлены (неадуш.)
неўстано́ўленага (адуш.)
неўстано́ўленую неўстано́ўленае неўстано́ўленыя (неадуш.)
неўстано́ўленых (адуш.)
Т. неўстано́ўленым неўстано́ўленай
неўстано́ўленаю
неўстано́ўленым неўстано́ўленымі
М. неўстано́ўленым неўстано́ўленай неўстано́ўленым неўстано́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.