неўспрыма́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўспрыма́льны неўспрыма́льная неўспрыма́льнае неўспрыма́льныя
Р. неўспрыма́льнага неўспрыма́льнай
неўспрыма́льнае		 неўспрыма́льнага неўспрыма́льных
Д. неўспрыма́льнаму неўспрыма́льнай неўспрыма́льнаму неўспрыма́льным
В. неўспрыма́льны (неадуш.)
неўспрыма́льнага (адуш.)		 неўспрыма́льную неўспрыма́льнае неўспрыма́льныя (неадуш.)
неўспрыма́льных (адуш.)
Т. неўспрыма́льным неўспрыма́льнай
неўспрыма́льнаю		 неўспрыма́льным неўспрыма́льнымі
М. неўспрыма́льным неўспрыма́льнай неўспрыма́льным неўспрыма́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)