рады́ст-апера́тар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рады́ст-апера́тар |
рады́сты-апера́тары |
Р. |
рады́ста-апера́тара |
рады́стаў-апера́тараў |
Д. |
рады́сту-апера́тару |
рады́стам-апера́тарам |
В. |
рады́ста-апера́тара |
рады́стаў-апера́тараў |
Т. |
рады́стам-апера́тарам |
рады́стамі-апера́тарамі |
М. |
рады́сце-апера́тару |
рады́стах-апера́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
ра́дыус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ра́дыус |
ра́дыусы |
Р. |
ра́дыуса |
ра́дыусаў |
Д. |
ра́дыусу |
ра́дыусам |
В. |
ра́дыус |
ра́дыусы |
Т. |
ра́дыусам |
ра́дыусамі |
М. |
ра́дыусе |
ра́дыусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ра́дыусны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ра́дыусны |
ра́дыусная |
ра́дыуснае |
ра́дыусныя |
Р. |
ра́дыуснага |
ра́дыуснай ра́дыуснае |
ра́дыуснага |
ра́дыусных |
Д. |
ра́дыуснаму |
ра́дыуснай |
ра́дыуснаму |
ра́дыусным |
В. |
ра́дыусны (неадуш.) ра́дыуснага (адуш.) |
ра́дыусную |
ра́дыуснае |
ра́дыусныя (неадуш.) ра́дыусных (адуш.) |
Т. |
ра́дыусным |
ра́дыуснай ра́дыуснаю |
ра́дыусным |
ра́дыуснымі |
М. |
ра́дыусным |
ра́дыуснай |
ра́дыусным |
ра́дыусных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ра́дыус-ве́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ра́дыус-ве́ктар |
ра́дыус-ве́ктары |
Р. |
ра́дыус-ве́ктара |
ра́дыус-ве́ктараў |
Д. |
ра́дыус-ве́ктару |
ра́дыус-ве́ктарам |
В. |
ра́дыус-ве́ктар |
ра́дыус-ве́ктары |
Т. |
ра́дыус-ве́ктарам |
ра́дыус-ве́ктарамі |
М. |
ра́дыус-ве́ктары |
ра́дыус-ве́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
радыэстэзі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
радыэстэзі́я |
Р. |
радыэстэзі́і |
Д. |
радыэстэзі́і |
В. |
радыэстэзі́ю |
Т. |
радыэстэзі́яй радыэстэзі́яю |
М. |
радыэстэзі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
радыяге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
радыяге́нны |
радыяге́нная |
радыяге́ннае |
радыяге́нныя |
Р. |
радыяге́ннага |
радыяге́ннай радыяге́ннае |
радыяге́ннага |
радыяге́нных |
Д. |
радыяге́ннаму |
радыяге́ннай |
радыяге́ннаму |
радыяге́нным |
В. |
радыяге́нны (неадуш.) радыяге́ннага (адуш.) |
радыяге́нную |
радыяге́ннае |
радыяге́нныя (неадуш.) радыяге́нных (адуш.) |
Т. |
радыяге́нным |
радыяге́ннай радыяге́ннаю |
радыяге́нным |
радыяге́ннымі |
М. |
радыяге́нным |
радыяге́ннай |
радыяге́нным |
радыяге́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
радыягра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
радыягра́ма |
радыягра́мы |
Р. |
радыягра́мы |
радыягра́м |
Д. |
радыягра́ме |
радыягра́мам |
В. |
радыягра́му |
радыягра́мы |
Т. |
радыягра́май радыягра́маю |
радыягра́мамі |
М. |
радыягра́ме |
радыягра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
радыягра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
радыягра́фія |
Р. |
радыягра́фіі |
Д. |
радыягра́фіі |
В. |
радыягра́фію |
Т. |
радыягра́фіяй радыягра́фіяю |
М. |
радыягра́фіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
радыяё́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
радыяё́д |
радыяё́ды |
Р. |
радыяё́ду |
радыяё́даў |
Д. |
радыяё́ду |
радыяё́дам |
В. |
радыяё́д |
радыяё́ды |
Т. |
радыяё́дам |
радыяё́дамі |
М. |
радыяё́дзе |
радыяё́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
радыяло́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
радыяло́гія |
Р. |
радыяло́гіі |
Д. |
радыяло́гіі |
В. |
радыяло́гію |
Т. |
радыяло́гіяй радыяло́гіяю |
М. |
радыяло́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.