зняцэ́ніць
‘абясцэніць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зняцэ́ню |
зняцэ́нім |
| 2-я ас. |
зняцэ́ніш |
зняцэ́ніце |
| 3-я ас. |
зняцэ́ніць |
зняцэ́няць |
| Прошлы час |
| м. |
зняцэ́ніў |
зняцэ́нілі |
| ж. |
зняцэ́ніла |
| н. |
зняцэ́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зняцэ́нь |
зняцэ́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зняцэ́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зняцэ́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зняцэ́ньванне |
| Р. |
зняцэ́ньвання |
| Д. |
зняцэ́ньванню |
| В. |
зняцэ́ньванне |
| Т. |
зняцэ́ньваннем |
| М. |
зняцэ́ньванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
зняцэ́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зняцэ́ньваецца |
зняцэ́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зняцэ́ньваўся |
зняцэ́ньваліся |
| ж. |
зняцэ́ньвалася |
| н. |
зняцэ́ньвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зняцэ́ньваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зняцэ́ньваць
‘абясцэньваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зняцэ́ньваю |
зняцэ́ньваем |
| 2-я ас. |
зняцэ́ньваеш |
зняцэ́ньваеце |
| 3-я ас. |
зняцэ́ньвае |
зняцэ́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зняцэ́ньваў |
зняцэ́ньвалі |
| ж. |
зняцэ́ньвала |
| н. |
зняцэ́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зняцэ́ньвай |
зняцэ́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зняцэ́ньваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знячу́ленасць |
| Р. |
знячу́ленасці |
| Д. |
знячу́ленасці |
| В. |
знячу́ленасць |
| Т. |
знячу́ленасцю |
| М. |
знячу́ленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знячу́лены |
знячу́леная |
знячу́ленае |
знячу́леныя |
| Р. |
знячу́ленага |
знячу́ленай знячу́ленае |
знячу́ленага |
знячу́леных |
| Д. |
знячу́ленаму |
знячу́ленай |
знячу́ленаму |
знячу́леным |
| В. |
знячу́лены (неадуш.) знячу́ленага (адуш.) |
знячу́леную |
знячу́ленае |
знячу́леныя (неадуш.) знячу́леных (адуш.) |
| Т. |
знячу́леным |
знячу́ленай знячу́ленаю |
знячу́леным |
знячу́ленымі |
| М. |
знячу́леным |
знячу́ленай |
знячу́леным |
знячу́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́люся |
знячу́лімся |
| 2-я ас. |
знячу́лішся |
знячу́ліцеся |
| 3-я ас. |
знячу́ліцца |
знячу́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ліўся |
знячу́ліліся |
| ж. |
знячу́лілася |
| н. |
знячу́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́лься |
знячу́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́ліць
‘пазбавіць каго-небудзь, што-небудзь адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знячу́лю |
знячу́лім |
| 2-я ас. |
знячу́ліш |
знячу́ліце |
| 3-я ас. |
знячу́ліць |
знячу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
знячу́ліў |
знячу́лілі |
| ж. |
знячу́ліла |
| н. |
знячу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знячу́ль |
знячу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знячу́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знячу́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знячу́льванне |
| Р. |
знячу́львання |
| Д. |
знячу́льванню |
| В. |
знячу́льванне |
| Т. |
знячу́льваннем |
| М. |
знячу́льванні |
Крыніцы:
piskunou2012.