неўрапаталагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўрапаталагі́чны |
неўрапаталагі́чная |
неўрапаталагі́чнае |
неўрапаталагі́чныя |
| Р. |
неўрапаталагі́чнага |
неўрапаталагі́чнай
неўрапаталагі́чнае |
неўрапаталагі́чнага |
неўрапаталагі́чных |
| Д. |
неўрапаталагі́чнаму |
неўрапаталагі́чнай |
неўрапаталагі́чнаму |
неўрапаталагі́чным |
| В. |
неўрапаталагі́чны (неадуш.)
неўрапаталагі́чнага (адуш.) |
неўрапаталагі́чную |
неўрапаталагі́чнае |
неўрапаталагі́чныя (неадуш.)
неўрапаталагі́чных (адуш.) |
| Т. |
неўрапаталагі́чным |
неўрапаталагі́чнай
неўрапаталагі́чнаю |
неўрапаталагі́чным |
неўрапаталагі́чнымі |
| М. |
неўрапаталагі́чным |
неўрапаталагі́чнай |
неўрапаталагі́чным |
неўрапаталагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрапатало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неўрапатало́гія |
| Р. |
неўрапатало́гіі |
| Д. |
неўрапатало́гіі |
| В. |
неўрапатало́гію |
| Т. |
неўрапатало́гіяй
неўрапатало́гіяю |
| М. |
неўрапатало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрапа́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неўрапа́тка |
неўрапа́ткі |
| Р. |
неўрапа́ткі |
неўрапа́так |
| Д. |
неўрапа́тцы |
неўрапа́ткам |
| В. |
неўрапа́тку |
неўрапа́так |
| Т. |
неўрапа́ткай
неўрапа́ткаю |
неўрапа́ткамі |
| М. |
неўрапа́тцы |
неўрапа́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неўрапато́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неўрапато́лаг |
неўрапато́лагі |
| Р. |
неўрапато́лага |
неўрапато́лагаў |
| Д. |
неўрапато́лагу |
неўрапато́лагам |
| В. |
неўрапато́лага |
неўрапато́лагаў |
| Т. |
неўрапато́лагам |
неўрапато́лагамі |
| М. |
неўрапато́лагу |
неўрапато́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрапаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўрапаты́чны |
неўрапаты́чная |
неўрапаты́чнае |
неўрапаты́чныя |
| Р. |
неўрапаты́чнага |
неўрапаты́чнай
неўрапаты́чнае |
неўрапаты́чнага |
неўрапаты́чных |
| Д. |
неўрапаты́чнаму |
неўрапаты́чнай |
неўрапаты́чнаму |
неўрапаты́чным |
| В. |
неўрапаты́чны (неадуш.)
неўрапаты́чнага (адуш.) |
неўрапаты́чную |
неўрапаты́чнае |
неўрапаты́чныя (неадуш.)
неўрапаты́чных (адуш.) |
| Т. |
неўрапаты́чным |
неўрапаты́чнай
неўрапаты́чнаю |
неўрапаты́чным |
неўрапаты́чнымі |
| М. |
неўрапаты́чным |
неўрапаты́чнай |
неўрапаты́чным |
неўрапаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неўрапа́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неўрапа́тыя |
| Р. |
неўрапа́тыі |
| Д. |
неўрапа́тыі |
| В. |
неўрапа́тыю |
| Т. |
неўрапа́тыяй
неўрапа́тыяю |
| М. |
неўрапа́тыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неўрастэ́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неўрастэ́нік |
неўрастэ́нікі |
| Р. |
неўрастэ́ніка |
неўрастэ́нікаў |
| Д. |
неўрастэ́ніку |
неўрастэ́нікам |
| В. |
неўрастэ́ніка |
неўрастэ́нікаў |
| Т. |
неўрастэ́нікам |
неўрастэ́нікамі |
| М. |
неўрастэ́ніку |
неўрастэ́ніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрастэні́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неўрастэні́чка |
неўрастэні́чкі |
| Р. |
неўрастэні́чкі |
неўрастэні́чак |
| Д. |
неўрастэні́чцы |
неўрастэні́чкам |
| В. |
неўрастэні́чку |
неўрастэні́чак |
| Т. |
неўрастэні́чкай
неўрастэні́чкаю |
неўрастэні́чкамі |
| М. |
неўрастэні́чцы |
неўрастэні́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрастэні́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неўрастэні́чнасць |
| Р. |
неўрастэні́чнасці |
| Д. |
неўрастэні́чнасці |
| В. |
неўрастэні́чнасць |
| Т. |
неўрастэні́чнасцю |
| М. |
неўрастэні́чнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неўрастэні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўрастэні́чны |
неўрастэні́чная |
неўрастэні́чнае |
неўрастэні́чныя |
| Р. |
неўрастэні́чнага |
неўрастэні́чнай
неўрастэні́чнае |
неўрастэні́чнага |
неўрастэні́чных |
| Д. |
неўрастэні́чнаму |
неўрастэні́чнай |
неўрастэні́чнаму |
неўрастэні́чным |
| В. |
неўрастэні́чны (неадуш.)
неўрастэні́чнага (адуш.) |
неўрастэні́чную |
неўрастэні́чнае |
неўрастэні́чныя (неадуш.)
неўрастэні́чных (адуш.) |
| Т. |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чнай
неўрастэні́чнаю |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чнымі |
| М. |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чнай |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.