Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

неўмяшча́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўмяшча́льны	неўмяшча́льная	неўмяшча́льнае	неўмяшча́льныя
Р.	неўмяшча́льнага	неўмяшча́льнай неўмяшча́льнае	неўмяшча́льнага	неўмяшча́льных
Д.	неўмяшча́льнаму	неўмяшча́льнай	неўмяшча́льнаму	неўмяшча́льным
В.	неўмяшча́льны (неадуш.) неўмяшча́льнага (адуш.)	неўмяшча́льную	неўмяшча́льнае	неўмяшча́льныя (неадуш.) неўмяшча́льных (адуш.)
Т.	неўмяшча́льным	неўмяшча́льнай неўмяшча́льнаю	неўмяшча́льным	неўмяшча́льнымі
М.	неўмяшча́льным	неўмяшча́льнай	неўмяшча́льным	неўмяшча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

неўнармава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неўнармава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўнармава́ны	неўнармава́ная	неўнармава́нае	неўнармава́ныя
Р.	неўнармава́нага	неўнармава́най неўнармава́нае	неўнармава́нага	неўнармава́ных
Д.	неўнармава́наму	неўнармава́най	неўнармава́наму	неўнармава́ным
В.	неўнармава́ны (неадуш.) неўнармава́нага (адуш.)	неўнармава́ную	неўнармава́нае	неўнармава́ныя (неадуш.) неўнармава́ных (адуш.)
Т.	неўнармава́ным	неўнармава́най неўнармава́наю	неўнармава́ным	неўнармава́нымі
М.	неўнармава́ным	неўнармава́най	неўнармава́ным	неўнармава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неўнармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўнармава́ны	неўнармава́ная	неўнармава́нае	неўнармава́ныя
Р.	неўнармава́нага	неўнармава́най неўнармава́нае	неўнармава́нага	неўнармава́ных
Д.	неўнармава́наму	неўнармава́най	неўнармава́наму	неўнармава́ным
В.	неўнармава́ны (неадуш.) неўнармава́нага (адуш.)	неўнармава́ную	неўнармава́нае	неўнармава́ныя (неадуш.) неўнармава́ных (адуш.)
Т.	неўнармава́ным	неўнармава́най неўнармава́наю	неўнармава́ным	неўнармава́нымі
М.	неўнармава́ным	неўнармава́най	неўнармава́ным	неўнармава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

неўнаро́к

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
неўнаро́к	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

неўнікнё́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
неўнікнё́на	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

неўнікнё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

неўнікнё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўнікнё́ны	неўнікнё́ная	неўнікнё́нае	неўнікнё́ныя
Р.	неўнікнё́нага	неўнікнё́най неўнікнё́нае	неўнікнё́нага	неўнікнё́ных
Д.	неўнікнё́наму	неўнікнё́най	неўнікнё́наму	неўнікнё́ным
В.	неўнікнё́ны (неадуш.) неўнікнё́нага (адуш.)	неўнікнё́ную	неўнікнё́нае	неўнікнё́ныя (неадуш.) неўнікнё́ных (адуш.)
Т.	неўнікнё́ным	неўнікнё́най неўнікнё́наю	неўнікнё́ным	неўнікнё́нымі
М.	неўнікнё́ным	неўнікнё́най	неўнікнё́ным	неўнікнё́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

неўнікнё́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўнікнё́ны	неўнікнё́ная	неўнікнё́нае	неўнікнё́ныя
Р.	неўнікнё́нага	неўнікнё́най неўнікнё́нае	неўнікнё́нага	неўнікнё́ных
Д.	неўнікнё́наму	неўнікнё́най	неўнікнё́наму	неўнікнё́ным
В.	неўнікнё́ны (неадуш.) неўнікнё́нага (адуш.)	неўнікнё́ную	неўнікнё́нае	неўнікнё́ныя (неадуш.) неўнікнё́ных (адуш.)
Т.	неўнікнё́ным	неўнікнё́най неўнікнё́наю	неўнікнё́ным	неўнікнё́нымі
М.	неўнікнё́ным	неўнікнё́най	неўнікнё́ным	неўнікнё́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

неўнікнё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неўнікнё́ны	неўнікнё́ная	неўнікнё́нае	неўнікнё́ныя
Р.	неўнікнё́нага	неўнікнё́най неўнікнё́нае	неўнікнё́нага	неўнікнё́ных
Д.	неўнікнё́наму	неўнікнё́най	неўнікнё́наму	неўнікнё́ным
В.	неўнікнё́ны (неадуш.) неўнікнё́нага (адуш.)	неўнікнё́ную	неўнікнё́нае	неўнікнё́ныя (неадуш.) неўнікнё́ных (адуш.)
Т.	неўнікнё́ным	неўнікнё́най неўнікнё́наю	неўнікнё́ным	неўнікнё́нымі
М.	неўнікнё́ным	неўнікнё́най	неўнікнё́ным	неўнікнё́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum