па́тэрскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
па́тэрскі |
па́тэрская |
па́тэрскае |
па́тэрскія |
Р. |
па́тэрскага |
па́тэрскай па́тэрскае |
па́тэрскага |
па́тэрскіх |
Д. |
па́тэрскаму |
па́тэрскай |
па́тэрскаму |
па́тэрскім |
В. |
па́тэрскі па́тэрскага |
па́тэрскую |
па́тэрскае |
па́тэрскія |
Т. |
па́тэрскім |
па́тэрскай па́тэрскаю |
па́тэрскім |
па́тэрскімі |
М. |
па́тэрскім |
па́тэрскай |
па́тэрскім |
па́тэрскіх |
Іншыя варыянты:
па́тарскі.
Крыніцы:
tsblm1996.
патэры́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
патэры́к |
патэрыкі́ |
Р. |
патэрыка́ |
патэрыко́ў |
Д. |
патэрыку́ |
патэрыка́м |
В. |
патэры́к |
патэрыкі́ |
Т. |
патэрыко́м |
патэрыка́мі |
М. |
патэрыку́ |
патэрыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
патэры́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
патэры́ца |
патэры́цы |
Р. |
патэры́цы |
патэры́ц |
Д. |
патэры́цы |
патэры́цам |
В. |
патэры́цу |
патэры́цы |
Т. |
патэры́цай патэры́цаю |
патэры́цамі |
М. |
патэры́цы |
патэры́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
патэ́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
патэ́тыка |
Р. |
патэ́тыкі |
Д. |
патэ́тыцы |
В. |
патэ́тыку |
Т. |
патэ́тыкай патэ́тыкаю |
М. |
патэ́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патэты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
патэты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
патэты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
патэты́чнасць |
Р. |
патэты́чнасці |
Д. |
патэты́чнасці |
В. |
патэты́чнасць |
Т. |
патэты́чнасцю |
М. |
патэты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патэты́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
патэты́чны |
патэты́чная |
патэты́чнае |
патэты́чныя |
Р. |
патэты́чнага |
патэты́чнай патэты́чнае |
патэты́чнага |
патэты́чных |
Д. |
патэты́чнаму |
патэты́чнай |
патэты́чнаму |
патэты́чным |
В. |
патэты́чны (неадуш.) патэты́чнага (адуш.) |
патэты́чную |
патэты́чнае |
патэты́чныя (неадуш.) патэты́чных (адуш.) |
Т. |
патэты́чным |
патэты́чнай патэты́чнаю |
патэты́чным |
патэты́чнымі |
М. |
патэты́чным |
патэты́чнай |
патэты́чным |
патэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патэфо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
патэфо́н |
патэфо́ны |
Р. |
патэфо́на |
патэфо́наў |
Д. |
патэфо́ну |
патэфо́нам |
В. |
патэфо́н |
патэфо́ны |
Т. |
патэфо́нам |
патэфо́намі |
М. |
патэфо́не |
патэфо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патэфо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
патэфо́нны |
патэфо́нная |
патэфо́ннае |
патэфо́нныя |
Р. |
патэфо́ннага |
патэфо́ннай патэфо́ннае |
патэфо́ннага |
патэфо́нных |
Д. |
патэфо́ннаму |
патэфо́ннай |
патэфо́ннаму |
патэфо́нным |
В. |
патэфо́нны (неадуш.) патэфо́ннага (адуш.) |
патэфо́нную |
патэфо́ннае |
патэфо́нныя (неадуш.) патэфо́нных (адуш.) |
Т. |
патэфо́нным |
патэфо́ннай патэфо́ннаю |
патэфо́нным |
патэфо́ннымі |
М. |
патэфо́нным |
патэфо́ннай |
патэфо́нным |
патэфо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.