рассце́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассце́лены |
рассце́леная |
рассце́ленае |
рассце́леныя |
| Р. |
рассце́ленага |
рассце́ленай рассце́ленае |
рассце́ленага |
рассце́леных |
| Д. |
рассце́ленаму |
рассце́ленай |
рассце́ленаму |
рассце́леным |
| В. |
рассце́лены (неадуш.) рассце́ленага (адуш.) |
рассце́леную |
рассце́ленае |
рассце́леныя (неадуш.) рассце́леных (адуш.) |
| Т. |
рассце́леным |
рассце́ленай рассце́ленаю |
рассце́леным |
рассце́ленымі |
| М. |
рассце́леным |
рассце́ленай |
рассце́леным |
рассце́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
рассце́рвіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рассце́рвлюся |
рассце́рвімся |
| 2-я ас. |
рассце́рвішся |
рассце́рвіцеся |
| 3-я ас. |
рассце́рвіцца |
рассце́рвяцца |
| Прошлы час |
| м. |
рассце́рвіўся |
рассце́рвіліся |
| ж. |
рассце́рвілася |
| н. |
рассце́рвілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рассце́рвіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
рассцервяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рассцервяне́ю |
рассцервяне́ем |
| 2-я ас. |
рассцервяне́еш |
рассцервяне́еце |
| 3-я ас. |
рассцервяне́е |
рассцервяне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рассцервяне́ў |
рассцервяне́лі |
| ж. |
рассцервяне́ла |
| н. |
рассцервяне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рассцервяне́й |
рассцервяне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
рассцервяне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рассці́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рассці́л |
| Р. |
рассці́лу |
| Д. |
рассці́лу |
| В. |
рассці́л |
| Т. |
рассці́лам |
| М. |
рассці́ле |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассціла́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рассціла́нне |
| Р. |
рассціла́ння |
| Д. |
рассціла́нню |
| В. |
рассціла́нне |
| Т. |
рассціла́ннем |
| М. |
рассціла́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассціла́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
рассціла́ецца |
рассціла́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
рассціла́ўся |
рассціла́ліся |
| ж. |
рассціла́лася |
| н. |
рассціла́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рассціла́ючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассціла́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рассціла́ю |
рассціла́ем |
| 2-я ас. |
рассціла́еш |
рассціла́еце |
| 3-я ас. |
рассціла́е |
рассціла́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рассціла́ў |
рассціла́лі |
| ж. |
рассціла́ла |
| н. |
рассціла́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рассціла́й |
рассціла́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рассціла́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рассці́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассці́лачны |
рассці́лачная |
рассці́лачнае |
рассці́лачныя |
| Р. |
рассці́лачнага |
рассці́лачнай рассці́лачнае |
рассці́лачнага |
рассці́лачных |
| Д. |
рассці́лачнаму |
рассці́лачнай |
рассці́лачнаму |
рассці́лачным |
| В. |
рассці́лачны (неадуш.) рассці́лачнага (адуш.) |
рассці́лачную |
рассці́лачнае |
рассці́лачныя (неадуш.) рассці́лачных (адуш.) |
| Т. |
рассці́лачным |
рассці́лачнай рассці́лачнаю |
рассці́лачным |
рассці́лачнымі |
| М. |
рассці́лачным |
рассці́лачнай |
рассці́лачным |
рассці́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
рассці́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
рассці́лка |
| Р. |
рассці́лкі |
| Д. |
рассці́лцы |
| В. |
рассці́лку |
| Т. |
рассці́лкай рассці́лкаю |
| М. |
рассці́лцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.