Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уга́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уга́джуся уга́дзімся
2-я ас. уга́дзішся уга́дзіцеся
3-я ас. уга́дзіцца уга́дзяцца
Прошлы час
м. уга́дзіўся уга́дзіліся
ж. уга́дзілася
н. уга́дзілася
Загадны лад
2-я ас. уга́дзься уга́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уга́дзіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уга́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уга́джу уга́дзім
2-я ас. уга́дзіш уга́дзіце
3-я ас. уга́дзіць уга́дзяць
Прошлы час
м. уга́дзіў уга́дзілі
ж. уга́дзіла
н. уга́дзіла
Загадны лад
2-я ас. уга́дзь уга́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час уга́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

угадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. угаджу́ уго́дзім
2-я ас. уго́дзіш уго́дзіце
3-я ас. уго́дзіць уго́дзяць
Прошлы час
м. угадзі́ў угадзі́лі
ж. угадзі́ла
н. угадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. угадзі́ угадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час угадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уга́дліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уга́дліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

уга́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уга́длівасць
Р. уга́длівасці
Д. уга́длівасці
В. уга́длівасць
Т. уга́длівасцю
М. уга́длівасці

Крыніцы: piskunou2012.

уга́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уга́длівы уга́длівая уга́длівае уга́длівыя
Р. уга́длівага уга́длівай
уга́длівае
уга́длівага уга́длівых
Д. уга́дліваму уга́длівай уга́дліваму уга́длівым
В. уга́длівы (неадуш.)
уга́длівага (адуш.)
уга́длівую уга́длівае уга́длівыя (неадуш.)
уга́длівых (адуш.)
Т. уга́длівым уга́длівай
уга́дліваю
уга́длівым уга́длівымі
М. уга́длівым уга́длівай уга́длівым уга́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

уга́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уга́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

уга́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уга́днік уга́днікі
Р. уга́дніка уга́днікаў
Д. уга́дніку уга́днікам
В. уга́дніка уга́днікаў
Т. уга́днікам уга́днікамі
М. уга́дніку уга́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

уга́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уга́дніца уга́дніцы
Р. уга́дніцы уга́дніц
Д. уга́дніцы уга́дніцам
В. уга́дніцу уга́дніц
Т. уга́дніцай
уга́дніцаю
уга́дніцамі
М. уга́дніцы уга́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.

уга́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уга́дны уга́дная уга́днае уга́дныя
Р. уга́днага уга́днай
уга́днае
уга́днага уга́дных
Д. уга́днаму уга́днай уга́днаму уга́дным
В. уга́дны (неадуш.)
уга́днага (адуш.)
уга́дную уга́днае уга́дныя (неадуш.)
уга́дных (адуш.)
Т. уга́дным уга́днай
уга́днаю
уга́дным уга́днымі
М. уга́дным уга́днай уга́дным уга́дных

Крыніцы: piskunou2012.