вы́пуцацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пуцаюся |
вы́пуцаемся |
2-я ас. |
вы́пуцаешся |
вы́пуцаецеся |
3-я ас. |
вы́пуцаецца |
вы́пуцаюцца |
Прошлы час |
м. |
вы́пуцаўся |
вы́пуцаліся |
ж. |
вы́пуцалася |
н. |
вы́пуцалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́пуцайся |
вы́пуцайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́пуцаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́пучаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пучаны |
вы́пучаная |
вы́пучанае |
вы́пучаныя |
Р. |
вы́пучанага |
вы́пучанай вы́пучанае |
вы́пучанага |
вы́пучаных |
Д. |
вы́пучанаму |
вы́пучанай |
вы́пучанаму |
вы́пучаным |
В. |
вы́пучаны (неадуш.) вы́пучанага (адуш.) |
вы́пучаную |
вы́пучанае |
вы́пучаныя (неадуш.) вы́пучаных (адуш.) |
Т. |
вы́пучаным |
вы́пучанай вы́пучанаю |
вы́пучаным |
вы́пучанымі |
М. |
вы́пучаным |
вы́пучанай |
вы́пучаным |
вы́пучаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́пучаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́пучаны |
вы́пучаная |
вы́пучанае |
вы́пучаныя |
Р. |
вы́пучанага |
вы́пучанай вы́пучанае |
вы́пучанага |
вы́пучаных |
Д. |
вы́пучанаму |
вы́пучанай |
вы́пучанаму |
вы́пучаным |
В. |
вы́пучаны (неадуш.) вы́пучанага (адуш.) |
вы́пучаную |
вы́пучанае |
вы́пучаныя (неадуш.) вы́пучаных (адуш.) |
Т. |
вы́пучаным |
вы́пучанай вы́пучанаю |
вы́пучаным |
вы́пучанымі |
М. |
вы́пучаным |
вы́пучанай |
вы́пучаным |
вы́пучаных |
Кароткая форма: вы́пучана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выпу́чванне |
Р. |
выпу́чвання |
Д. |
выпу́чванню |
В. |
выпу́чванне |
Т. |
выпу́чваннем |
М. |
выпу́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпу́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выпу́чваецца |
выпу́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
выпу́чваўся |
выпу́чваліся |
ж. |
выпу́чвалася |
н. |
выпу́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпу́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выпу́чваю |
выпу́чваем |
2-я ас. |
выпу́чваеш |
выпу́чваеце |
3-я ас. |
выпу́чвае |
выпу́чваюць |
Прошлы час |
м. |
выпу́чваў |
выпу́чвалі |
ж. |
выпу́чвала |
н. |
выпу́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выпу́чвай |
выпу́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выпу́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́пучына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́пучына |
вы́пучыны |
Р. |
вы́пучыны |
вы́пучын |
Д. |
вы́пучыне |
вы́пучынам |
В. |
вы́пучыну |
вы́пучыны |
Т. |
вы́пучынай вы́пучынаю |
вы́пучынамі |
М. |
вы́пучыне |
вы́пучынах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́пучыцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́пучыцца |
вы́пучацца |
Прошлы час |
м. |
вы́пучыўся |
вы́пучыліся |
ж. |
вы́пучылася |
н. |
вы́пучылася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́пучыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́пучу |
вы́пучым |
2-я ас. |
вы́пучыш |
вы́пучыце |
3-я ас. |
вы́пучыць |
вы́пучаць |
Прошлы час |
м. |
вы́пучыў |
вы́пучылі |
ж. |
вы́пучыла |
н. |
вы́пучыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́пучы |
вы́пучыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́пучыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.