вы́пучаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
вы́пучаны | вы́пучаная | вы́пучанае | вы́пучаныя | |
вы́пучанага | вы́пучанай вы́пучанае |
вы́пучанага | вы́пучаных | |
вы́пучанаму | вы́пучанай | вы́пучанаму | вы́пучаным | |
вы́пучаны ( вы́пучанага ( |
вы́пучаную | вы́пучанае | вы́пучаныя ( вы́пучаных ( |
|
вы́пучаным | вы́пучанай вы́пучанаю |
вы́пучаным | вы́пучанымі | |
вы́пучаным | вы́пучанай | вы́пучаным | вы́пучаных |
Кароткая форма: вы́пучана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)