спара́дкаваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спара́дкаваны |
спара́дкаваная |
спара́дкаванае |
спара́дкаваныя |
Р. |
спара́дкаванага |
спара́дкаванай спара́дкаванае |
спара́дкаванага |
спара́дкаваных |
Д. |
спара́дкаванаму |
спара́дкаванай |
спара́дкаванаму |
спара́дкаваным |
В. |
спара́дкаваны (неадуш.) спара́дкаванага (адуш.) |
спара́дкаваную |
спара́дкаванае |
спара́дкаваныя (неадуш.) спара́дкаваных (адуш.) |
Т. |
спара́дкаваным |
спара́дкаванай спара́дкаванаю |
спара́дкаваным |
спара́дкаванымі |
М. |
спара́дкаваным |
спара́дкаванай |
спара́дкаваным |
спара́дкаваных |
Кароткая форма: спара́дкавана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спара́дкавацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спара́дкуюся |
спара́дкуемся |
2-я ас. |
спара́дкуешся |
спара́дкуецеся |
3-я ас. |
спара́дкуецца |
спара́дкуюцца |
Прошлы час |
м. |
спара́дкаваўся |
спара́дкаваліся |
ж. |
спара́дкавалася |
н. |
спара́дкавалася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спара́дкаваўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спара́дкаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спара́дкую |
спара́дкуем |
2-я ас. |
спара́дкуеш |
спара́дкуеце |
3-я ас. |
спара́дкуе |
спара́дкуюць |
Прошлы час |
м. |
спара́дкаваў |
спара́дкавалі |
ж. |
спара́дкавала |
н. |
спара́дкавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
спара́дкуй |
спара́дкуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спара́дкаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спарадне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спарадне́нне |
Р. |
спарадне́ння |
Д. |
спарадне́нню |
В. |
спарадне́нне |
Т. |
спарадне́ннем |
М. |
спарадне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
спарадня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спарадня́ю |
спарадня́ем |
2-я ас. |
спарадня́еш |
спарадня́еце |
3-я ас. |
спарадня́е |
спарадня́юць |
Прошлы час |
м. |
спарадня́ў |
спарадня́лі |
ж. |
спарадня́ла |
н. |
спарадня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спарадня́й |
спарадня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спарадня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спара́дчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спара́дчу |
спара́дчым |
2-я ас. |
спара́дчыш |
спара́дчыце |
3-я ас. |
спара́дчыць |
спара́дчаць |
Прошлы час |
м. |
спара́дчыў |
спара́дчылі |
ж. |
спара́дчыла |
н. |
спара́дчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спара́дчы |
спара́дчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спара́дчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спарады́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спарады́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
спарады́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спарады́чнасць |
Р. |
спарады́чнасці |
Д. |
спарады́чнасці |
В. |
спарады́чнасць |
Т. |
спарады́чнасцю |
М. |
спарады́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спарады́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спарады́чны |
спарады́чная |
спарады́чнае |
спарады́чныя |
Р. |
спарады́чнага |
спарады́чнай спарады́чнае |
спарады́чнага |
спарады́чных |
Д. |
спарады́чнаму |
спарады́чнай |
спарады́чнаму |
спарады́чным |
В. |
спарады́чны (неадуш.) спарады́чнага (адуш.) |
спарады́чную |
спарады́чнае |
спарады́чныя (неадуш.) спарады́чных (адуш.) |
Т. |
спарады́чным |
спарады́чнай спарады́чнаю |
спарады́чным |
спарады́чнымі |
М. |
спарады́чным |
спарады́чнай |
спарады́чным |
спарады́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.