спара́дчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спара́дчу спара́дчым
2-я ас. спара́дчыш спара́дчыце
3-я ас. спара́дчыць спара́дчаць
Прошлы час
м. спара́дчыў спара́дчылі
ж. спара́дчыла
н. спара́дчыла
Загадны лад
2-я ас. спара́дчы спара́дчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час спара́дчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)